แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สามีเอาที่ดินอันเป็นสินบริคณห์ ไปขายให้แก่ผู้อื่นด้วยความยินยอมของภริยานั้น เมื่อเป็นที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญก็ไม่จำต้องให้ภริยาลงชื่อเป็นผู้ขายด้วย ก็ใช้ได้กรณีไม่ต้องด้วย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1474
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ซื้อที่ดินและห้องแถวจากจำเลยแปลงหนึ่งจำเลยเป็นน้องชายและน้องสะใภ้โจทก์ ได้อาศัยอยู่ในที่พิพาท บัดนี้โจทก์ต้องการรื้อถอนสร้างใหม่ ขอให้จำเลยออกไปอยู่ที่อื่น จำเลยไม่ยอม จึงขอให้ศาลขับไล่
นายเจียมจำเลยที่ 1 รับว่า ขายที่พิพาทให้โจทก์จริง
นางยิ้มจำเลยที่ 2 ปฏิเสธว่า ไม่ได้ขายให้โจทก์นายเจียมจำเลยลงชื่อเป็นผู้ขายคนเดียวไม่ชอบ สัญญาซื้อขายเป็นโมฆะ
ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
นางยิ้ม จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตรวจประชุมปรึกษาแล้ว ได้ความว่า ที่พิพาทไม่มีหนังสือสำคัญเป็นสินบริคณห์ มีชื่อนายเจียม นางยิ้มจำเลยเป็นผู้ซื้อจากนายทรัพย์ราคา 15,000 บาท ทำสัญญากันที่อำเภอ ต่อมานายเจียมได้ยื่นคำขอต่อกรมการอำเภอเพื่อขายที่พิพาทให้โจทก์ นางยิ้มร้องคัดค้านกรมการอำเภอจึงงดการซื้อขายไว้ แต่ในที่สุดกรมการอำเภอก็ได้ทำสัญญาซื้อขายที่พิพาทให้โดยนายเจียมเป็นผู้ขายให้โจทก์ โจทก์นำสืบว่าทั้งนี้เพราะได้ตกลงเพิ่มราคาที่ดินขึ้นอีก นางยิ้มจำเลยจึงขอถอนคำคัดค้าน และขอให้กรมการอำเภอทำการจดทะเบียนซื้อขายให้โจทก์ ศาลฎีกาจึงเห็นว่าการที่นายเจียมทำสัญญาขายที่พิพาทให้โจทก์ ก็ด้วยความยินยอมของนางยิ้มจำเลย ๆ จะปฏิเสธไม่ยอมรับรู้ไม่ได้ กรณีไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1474 เพราะที่พิพาทเป็นที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญไม่จำต้องให้นางยิ้มจำเลยลงชื่อเป็นผู้ขายด้วย
จึงพิพากษายืน
