แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยจำหน่ายบุหรี่โดยไม่ได้รับอนุญาตและเกินราคาที่อธิบดีกรมสรรพสามิตกำหนดดังนี้ คดีไม่เปนความผิดตาม พ.ร.บ.ยาสูบ มาตรา 19 และ 40 เพราะไม่ได้ระบุว่าจำเลยเปนผู้จำหน่ายยาสูบ
ย่อยาว
โจทฟ้องว่า จำเลยสมคบกันจำหน่ายบุหรี่ตราพระจันทโดยไม่ได้รับอนุญาตและเกินราคาที่อธิบดีกรมสรรพาามิตกำหนดและเอาบุหรี่อื่นมาหลอกขายเปนบุหรี่ตราพระจันทด้วย ขอไห้ลงโทส
สาลชั้นต้นลงโทสจำเลยตาม พ.ร.บ.ยาสูบ พ.ส.๒๔๘๖ มาตรา ๓๙,๔๐. ถานขายบุหรี่โดยไม่ได้รับอนุญาตและเกินราคาที่กำหนด ไห้ยกข้อหาถานฉ้อโกง
โจทอุธรน์ขอไห้ลงโทสถานฉ้อโกงด้วย สาลอุธรน์เห็นว่าอุธรน์โจทฟังไม่ขึ้น แต่เห็นว่าสาลชั้นต้นลงโทสจำเลยตามมาตรา ๔๐ ด้วยไม่ชอบ เพราะจำเลยมิไช่คนที่ได้รับอนุญาตไห้จำหน่ายยาสูบ จึงไห้ตัดบทมาตรา ๔๐ ออกเสียนอกนั้นยืน
โจทดีกาว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๔๐ ด้วย
สาลดีกาวินิฉัยว่า โจทมิได้บันยายฟ้องว่าจำเลยเปนผู้ทำการจำหน่ายยาสูบ จึงไม่มีทางยกมาตรา ๑๙ และ ๔๐ แห่ง พ.ร.บ.ยาสูบมาพิจารนา จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์
