แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ. เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 17 (1) ให้อำนาจนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าในอันที่จะสั่งให้ผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า ซึ่งมีลักษณะอันพึงรับจดทะเบียนได้ตามมาตรา 6 แต่เครื่องหมายการค้าดังกล่าวนั้นมีส่วนหนึ่งส่วนใดหรือหลายส่วนมีลักษณะไม่บ่งเฉพาะ แสดงปฏิเสธว่า ผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวในอันที่จะใช้ส่วนที่มีลักษณะไม่บ่งเฉพาะของเครื่องหมายการค้ารายนั้น คำว่า “มหาชัย” เป็นชื่อตำบลหนึ่งของจังหวัดสมุทรสาคร อันเป็นชื่อทางภูมิศาสตร์ ถือได้ว่าเป็นคำที่ไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะ ดังนั้น การที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ามีคำวินิจฉัยให้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอจดทะเบียนของ ย. โดยให้ผู้ขอจดทะเบียนปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวในคำว่า “มหาชัย” จึงหาขัดต่อกฎหมายอย่างใดไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยทั้งเก้าในฐานะคณะกรรมการเครื่องหมายการค้า ตามคำวินิจฉัยอุทธรณ์ที่ 45/2538 โดยให้นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าไม่รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอเลขที่ 220073 ของนายยงยุทธ คงสุภาพสิริ
จำเลยทั้งเก้าให้การขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง ให้โจทก์ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนจำเลยทั้งเก้า โดยกำหนดค่าทนายความให้ 3,000 บาท
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้โจทก์ใช้ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ 2,000 บาท แทนจำเลยทั้งเก้า
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า โดยจดทะเบียนไว้รวม 7 แบบ ส่วนนายยงยุทธยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าไว้ 1 แบบ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2536 โจทก์ยื่นคำคัดค้านว่า เครื่องหมายการค้าของนายยงยุทธที่ยื่นขอจดทะเบียนนั้นมีลักษณะเหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่ได้จดทะเบียนไว้ นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้วินิจฉัยให้ยกคำคัดค้านของโจทก์ และดำเนินการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของนายยงยุทธ ตามคำขอเลขที่ 220073 ต่อไป โจทก์อุทธรณ์คำวินิจฉัยของนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าต่อคณะกรรมการเครื่องหมายการค้า คณะกรรมการเครื่องหมายการค้ามีคำวินิจฉัยให้ยกอุทธรณ์ของโจทก์โดยให้เหตุผลว่า เครื่องหมายการค้าของนายยงยุทธผู้ขอจดทะเบียนไม่คล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จึงชอบที่จะรับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของนายยงยุทธได้
คดีมีปัญหาตามที่โจทก์ฎีกาว่า การรับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอจดทะเบียนของนายยงยุทธนั้นไม่ชอบเพราะนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าไม่มีอำนาจให้นายยงยุทธผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสละสิทธิคำว่า “มหาชัย” นั้น เห็นว่า แม้คำว่า “มหาชัย” จะเป็นชื่อตำบลหนึ่งของจังหวัดสมุทรสาคร อันเป็นชื่อทางภูมิศาสตร์ถือได้ว่าเป็นคำที่ไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะก็ตาม แต่ตามมาตรา 17 (1) แห่ง พ.ร.บ. เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ได้ให้อำนาจนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าในอันที่จะสั่งให้ผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าซึ่งมีลักษณะอันพึงรับจดทะเบียนได้ตามมาตรา 6 แห่ง พ.ร.บ. เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 แต่เครื่องหมายการค้าดังกล่าวนั้นมีส่วนหนึ่งส่วนใดหรือหลายส่วนมีลักษณะไม่บ่งเฉพาะแสดงปฏิเสธว่าผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวในอันที่จะใช้ส่วนที่มีลักษณะไม่บ่งเฉพาะของเครื่องหมายการค้ารายนั้น ดังนั้นการที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ามีคำวินิจฉัยให้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอจดทะเบียนของนายยงยุทธ โดยให้ผู้ขอจดทะเบียนปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวในคำว่า “มหาชัย” จึงหาขัดต่อกฎหมายอย่างใดไม่
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้โจทก์ใช้ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ 1,500 บาท แทนจำเลยทั้งเก้า และใช้ค่าทนายความชั้นฎีกา 1,500 บาท แทนจำเลยทั้งเก้า นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.
