แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยให้การรับสารภาพภายหลังที่โจทก์สืบพยานเสร็จสิ้นแล้วแม้คดีนี้ถ้าจำเลยให้การรับสารภาพ ศาลจะพิพากษาโดยไม่สืบพยานหลักฐานต่อไปก็ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 176 วรรคแรก แต่เมื่อพยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำผิด ศาลย่อมพิพากษายกฟ้องโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 185วรรคแรก ได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนและกระสุนปืนไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต พาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านและทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุอันสมควรใช้อาวุธปืนยิงพยายามฆ่านายสุรชัยวงศ์แพทย์ ผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80, 91, 371 ริบอาวุธปืนของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ แต่เมื่อสืบพยานโจทก์เสร็จแล้ว จำเลยให้การรับสารภาพข้อหามีอาวุธปืนไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต และข้อหาพาอาวุธปืนไปในหมู่บ้านหรือทางสาธารณะ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯมาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80,91, 371 ฐานมีอาวุธปืนจำคุก 8 เดือน ฐานพาอาวุธปืนจำคุก 6 เดือนจำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกฐานมีอาวุธปืน4 เดือน ฐานพาอาวุธปืนจำคุก 3 เดือน และความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80 จำคุก 10 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 6 ปี 8 เดือนรวมจำคุก 7 ปี 3 เดือน ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ข้อหาความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 91, 371 พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ ไม่ริบของกลาง โทษจำคุกฐานมีอาวุธปืนไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตให้รอการลงโทษมีกำหนด 2 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาตามฎีกาของโจทก์ที่ว่าจำเลยพาอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนไปในเมือง หมู่บ้าน และทางสาธารณะหรือไม่ เห็นว่า การพิจารณาคดีอาญาโจทก์มีหน้าที่นำสืบพยานหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความผิดของจำเลยหรือให้ฟังได้ว่าจำเลยกระทำผิด แต่ข้อหาความผิดดังกล่าวโจทก์หาได้นำสืบให้ได้ความว่าวันเกิดเหตุจำเลยพาอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะดังที่โจทก์ฟ้องเลย ตามบันทึกการตรวจสถานที่เกิดเหตุเอกสารหมาย ปจ.1 ลักษณะของสถานที่เกิดเหตุอยู่ห่างไกลจากหมู่บ้านเป็นป่า และไร่ถั่วลิสง แม้จะมีทางเกวียนเข้าไร่ก็ยากแก่การสัญจรไปมาและไม่ปรากฏว่าเป็นทางสาธารณะ จะสันนิษฐานว่าจำเลยพาอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนผ่านเมือง หมู่บ้านและทางสาธารณะ เพื่อให้จำเลยต้องรับโทษหาได้ไม่ แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ แต่ก็ภายหลังจากที่โจทก์สืบพยานเสร็จสิ้นแล้ว และที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 176 วรรคแรก บัญญัติว่าถ้าจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ศาลจะพิพากษาโดยไม่สืบพยานหลักฐานต่อไปก็ได้นั้น มิได้หมายความว่าเมื่อจำเลยรับสารภาพแล้วจะต้องพิพากษาลงโทษเสมอไป เมื่อพยานหลักฐานของโจทก์ที่นำสืบฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำผิดจริง ศาลย่อมพิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 185 วรรคแรก ได้
พิพากษายืน.
