แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ผู้คัดค้านนำเงินฝากในบัญชีที่พิพาทของจำเลยไปหักชำระหนี้โดยมิได้แสดงเจตนาหักกลบลบหนี้ต่อทายาทของจำเลย เป็นการหักกลบลบหนี้ที่มิได้แสดงเจตนากับอีกฝ่ายหนึ่ง ตามที่บัญญัติไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา 342 จึงไม่ชอบ เงินฝากในบัญชีที่พิพาทยังเป็น ของจำเลยลูกหนี้ตามคำพิพากษาซึ่งโจทก์มีสิทธิขออายัดได้.
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 136,866 บาท พร้อมดอกเบี้ย จำเลยทั้งสองไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษา ต่อมาศาลชั้นต้นได้ออกหมายอายัดเงินฝากของจำเลยที่ 2ถึงผู้คัดค้าน สาขาปราจีนบุรี ห้ามมิให้จ่ายเงินจำนวน 191,093 บาทให้แก่จำเลยที่ 2
ผู้คัดค้านโต้แย้งหนี้ที่เรียกร้องเอาแก่ผู้คัดค้านว่า จำเลยที่ 2 เป็นหนี้ตามสัญญากู้เบิกเงินเกินบัญชี ฉบับลงวันที่ 9มิถุนายน 2526 วงเงิน 900,000 บาท โดยใช้บัญชีกระแสรายวันเลขที่ 2202 เป็นบัญชีเดินสะพัด มีบัญชีเงินฝากประจำเลขที่ป.7928 จำนำเป็นประกันและเป็นหนี้ตามสัญญากู้เบิกเงินเกินบัญชีฉบับลงวันที่ 19 สิงหาคม 2526 วงเงิน 300,000 บาท โดยใช้บัญชีกระแสรายวัน เลขที่ 2067 เป็นบัญชีเดินสะพัดสัญญาดังกล่าวครบกำหนดแล้ว แต่จำเลยที่ 2 ผิดนัดชำระหนี้ ผู้คัดค้านได้หักเงินจากบัญชีเงินฝากประจำเลขที่ ป.7928 ชำระหนี้ตามสัญญากู้เบิกเงินเกินบัญชี ฉบับลงวันที่ 9 มิถุนายน 2526 แล้ว แต่ไม่พอชำระหนี้ผู้คัดค้านจึงนำเงินฝากประจำบัญชีเลขที่ ป.7843 ของจำเลยที่ 2ชำระหนี้ 343,982.32 บาท โดยผู้คัดค้านได้หักชำระหนี้ก่อนที่จะได้รับหมายอายัดของศาล
โจทก์คัดค้านข้อโต้แย้งว่า เงินที่โจทก์ขออายัดยังไม่มีการหักชำระหนี้ให้แก่ผู้คัดค้าน เพราะก่อนศาลจะออกหมายอายัดเงินดังกล่าวยังเหลืออยู่ในบัญชีเงินฝากประจำเลขที่ ป.7843 ของจำเลยที่ 2 อีกทั้งการที่ผู้คัดค้านนำเงินฝากประจำจากบัญชีดังกล่าวไปหักชำระหนี้ภายหลังจากจำเลยที่ 2 ตาย ไม่อาจกระทำได้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้จัดการมรดกของจำเลยที่ 2 ขอให้มีคำสั่งให้ผู้คัดค้านส่งเงินตามหมายอายัดมาไว้ในคดีนี้
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า ข้อโต้แย้งของผู้คัดค้านรับฟังไม่ได้ และมีคำสั่งให้ผู้คัดค้านปฏิบัติตามหมายอายัด
ผู้คัดค้านอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้คัดค้านฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ตามรายงานของเจ้าหน้าที่ว่าผู้คัดค้านได้รับหมายอายัดเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2531 เวลา16.10 นาฬิกาและได้ความตามทางนำสืบของผู้คัดค้านว่า ผู้คัดค้านได้นำเงินจากบัญชีเงินฝากประจำเลขที่ ป.7843 ของจำเลยที่ 2หักกลบลบหนี้กับหนี้ของจำเลยที่ 2 ที่มีอยู่กับผู้คัดค้าน เมื่อวันที่ 4 มกราคม 2531 ก่อนที่ผู้คัดค้านจะได้รับหมายอายัด คดีมีปัญหาวินิจฉัยว่าการหักกลบลบหนี้ของผู้คัดค้านดังกล่าวเป็นการชอบหรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่า ผู้คัดค้านมิได้แสดงเจตนาต่อทายาทของจำเลยที่ 2 ในการที่จะขอหักกลบลบหนี้จากบัญชีเงินฝากที่พิพาทของจำเลยที่ 2 ดังนั้น การที่ผู้คัดค้านนำเงินในบัญชีที่พิพาทไปหักเพื่อชำระหนี้ในวันที่ 4 มกราคม 2531 นั้นจึงเป็นการหักกลบลบหนี้ที่มิได้แสดงเจตนากับอีกฝ่ายหนึ่งตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 342 เป็นการหักกลบลบหนี้ที่มิชอบ ต้องถือว่าเงินฝากในบัญชีที่พิพาทนั้นยังเป็นของจำเลยที่ 2 ลูกหนี้ตามคำพิพากษาที่โจทก์มีสิทธิขออายัดได้
พิพากษายืน.
