แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ผู้ร้องเป็นบุตรของคนสัญชาติ จีนที่เกิดในราชอาณาจักรไทยจึงได้สัญชาติไทยโดยการเกิดและไม่ปรากฏว่าเป็นบุคคลตามมาตรา8ทวิวรรคหนึ่งแห่งพระราชบัญญัติสัญชาติพ.ศ.2508ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสัญชาติ(ฉบับที่2)พ.ศ.2535มาตรา5ผู้ร้องจึงยังคงได้สัญชาติไทยตามมาตรา7(2)
ย่อยาว
ผู้ร้อง ยื่น คำร้อง ว่า เดิม ผู้ร้อง ชื่อ ขีเซียง แซ่อึ้ง เป็น บุตร คน ที่ 3 ของ นาย เยี่ยวเล้ง แซ่อึ้ง กับ นาง ไหทั้ง แซ่เตีย เกิด ที่ บ้าน เลขที่ 1466 ถนน ทรงวาด อำเภอสัมพันธ์วงศ์ กรุงเทพมหานคร เมื่อ วันที่ 26 กันยายน 2479 ผู้ร้อง จึง ได้ สัญชาติ ไทยโดย การ เกิด ตาม พระราชบัญญัติ สัญชาติ พ.ศ. 2508 มาตรา 7(3)เมื่อ ผู้ร้อง อายุ ได้ 17 ปี ผู้ร้อง เดินทาง ไป ประเทศ จีน และ อยู่ ประเทศ จีน 2 ปี ผู้ร้อง ได้ เปลี่ยน ชื่อ เป็น ลียู แซ่อึ้ง ใน ปี 2515 ผู้ร้อง เดินทาง ออกจาก ประเทศ จีน ไป อยู่ ที่ ฮ่องกง ใน ปี 2519 ผู้ร้อง ทราบ ว่า บิดา มารดา ของ ตน ถึงแก่ความตาย แล้วจึง เดินทาง จาก ฮ่องกง กลับมา จัดการ ศพ ผู้ร้อง เคย เรียน ภาษา ไทย ที่ โรงเรียน เผยอิง ถนน ทรงวาด กรุงเทพมหานคร ผู้ร้อง สามารถ อ่าน และ เขียน ภาษา ไทย ได้ ดี ผู้ร้อง ได้ ยื่น คำร้องขอ พิสูจน์ สัญชาติต่อ กองตรวจคนเข้าเมือง เมื่อ วันที่ 13 กรกฎาคม 2532 แต่ กอง ตรวจ คนเข้า เมือง ยกคำร้อง ผู้ร้อง จึง ยื่น คำร้อง เป็น คดี นี้ ขอให้ มี คำสั่งว่า ผู้ร้อง เป็น บุคคล สัญชาติ ไทย
ผู้คัดค้าน ยื่น คำคัดค้าน ว่า ผู้ร้อง มิใช่ บุคคล คนเดียว กันกับ เด็ก ชาย ขีเซียง แซ่อึ้ง หนังสือเดินทาง ของ ผู้ร้อง ระบุ ไว้ ชัดแจ้ง ว่า ผู้ร้อง เกิด ใน ประเทศ จีน ผู้ร้อง ย่อม ไม่ได้ สัญชาติ ไทย หาก ฟัง ว่า ผู้ร้อง เป็น บุคคล คนเดียว กับ เด็ก ชาย ขีเซียง แซ่อึ้ง แม้ จะ เกิด ใน ราชอาณาจักร ก็ ตาม แต่ ทั้ง นาย เยี่ยวเล้ง แซ่อึ้ง และ นาง ไหทั้ง แซ่เตีย ซึ่ง เป็น บิดา มารดา ของ เด็ก ชาย ขีเซียง แซ่อึ้ง เป็น คนต่างด้าว สัญชาติ จีน มิได้ มี ถิ่นที่อยู่ ถาวร ใน ประเทศ ไทย เพียงแต่ ได้รับ อนุญาต ให้ อยู่ ใน ราชอาณาจักร เพียง ชั่วคราวเท่านั้น เด็ก ชาย ขีเซียง แซ่อึ้ง จึง ต้อง ถูก ถอน สัญชาติ ไทย ตาม ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 337 ลงวันที่ 13 ธันวาคม 2515 ข้อ 1ผู้ร้อง มิใช่ เป็น บุคคล ที่ มี สัญชาติ ไทย ขอให้ ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ให้ยก คำร้องขอ งผู้ร้อง
ผู้ร้อง อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ เป็น ว่า ผู้ร้อง ได้ สัญชาติ ไทย โดย การ เกิด
ผู้คัดค้าน ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “พิเคราะห์ แล้ว ข้อเท็จจริง รับฟัง ได้ใน เบื้องต้น ว่า เมื่อ วันที่ 12 กรกฎาคม 2532 ผู้ร้อง เดินทาง จากเมือง ฮ่องกง เข้า มา ใน ประเทศ ไทย โดย ถือ หนังสือเดินทาง ของ เมือง ฮ่องกง ต่อมา วันที่ 13 กรกฎาคม 2532 ผู้ร้อง ได้ ยื่น คำร้อง ขอ พิสูจน์ สัญชาติ ไทย ต่อ พนักงาน เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง กรุงเทพ ฯแต่ อธิบดี กรมตำรวจ มี คำสั่ง ยกคำร้อง ปัญหา ว่า ผู้ร้อง มี สัญชาติ ไทยหรือไม่ เห็นว่า พยานหลักฐาน ของ ผู้ร้อง จึง มี น้ำหนัก น่าเชื่อ ได้ว่าผู้ร้อง เป็น บุคคล เดียว กับ นาย ขีเซียง แซ่อึ้ง ซึ่ง เป็น บุตร ของ นาย เยี่ยวเล้ง แซ่อึ้ง และ นาง ไหทั้ง แซ่เตีย คน สัญชาติ จีน ที่ เกิด ใน ราชอาณาจักรไทย ผู้ร้อง จึง ได้ สัญชาติ ไทย โดย การ เกิดตาม พระราชบัญญัติ สัญชาติ ที่ ใช้ บังคับ อยู่ ใน ขณะ นั้น และ เนื่องจากไม่ปรากฏ ว่า ผู้ร้อง เป็น บุคคล ตาม มาตรา 8 ทวิ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติ สัญชาติ พ.ศ. 2508 ซึ่ง แก้ไข เพิ่มเติม โดย พระราชบัญญัติสัญชาติ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 มาตรา 5 ผู้ร้อง จึง ยัง คง ได้สัญชาติ ไทย ตาม มาตรา 7(2) แห่ง พระราชบัญญัติ สัญชาติ พ.ศ. 2508ซึ่ง แก้ไข เพิ่มเติม โดย พระราชบัญญัติ สัญชาติ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535มาตรา 4”
พิพากษายืน
