แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ทำสัญญาเช่านาจำเลยก่อนพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.2517 ใช้บังคับ เมื่อสัญญานี้ยังไม่ระงับ และเป็นสัญญาที่มีกำหนดเวลาต่ำกว่า 6 ปี จึงมีผลให้การเช่ามีกำหนดเวลา 6 ปี นับแต่วันที่พระราชบัญญัติดังกล่าวใช้บังคับ
การโอนกรรมสิทธิ์นาที่ให้เช่าหาทำให้สัญญาเช่าระงับไปไม่ ผู้รับโอนย่อมรับไปทั้งสิทธิและหน้าที่ของผู้โอน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ทำสัญญาเช่านาจาก ท.และ พ.สามีภรรยา โจทก์ทำนาด้วยตนเองและชำระค่าเช่าโดยมิติดค้างตลอดมา จำเลยรับโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินดังกล่าวโดยทราบดีว่าโจทก์เป็นผู้เช่านา แล้วจำเลยไม่ยอมให้โจทก์เช่าทำนาต่อไป เป็นการไม่ชอบด้วยพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ ซึ่งโจทก์มีโอกาสจะเช่าทำนาต่อไปอีก ๖ ปี จึงขอให้จำเลยส่งมอบที่ดินให้แก่โจทก์ทำนาต่อไป และใช้ค่าเสียหาย
จำเลยทั้งสี่ให้การว่า พ.ขายให้แก่จำเลยทั้งสี่เพื่อทำนาด้วยตนเอง จำเลยซื้อที่ดินเมื่อพ้นกำหนดเวลาเช่าแล้ว พระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ ใช้บังคับภายหลังวันทำสัญญาเช่า จึงไม่มีผลย้อนหลัง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยส่งมอบที่นาให้โจทก์ทำต่อไป และให้ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์
จำเลยทั้งสี่อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าโจทก์เช่านาพิพาทมีกำหนด ๑ ปี นับแต่วันที่ ๔ มีนาคม ๒๕๑๗ ถึงวันที่ ๔ มีนาคม ๒๕๑๘ พระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ ๑๘ ธันวาคม ๒๕๑๗ จำเลยรับโอนกรรมสิทธิ์นาพิพาทเมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๑๘ มาตรา ๔๖ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ บัญญัติว่า การเช่านารายใดซึ่งได้ทำไว้ก่อนที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ถ้าไม่มีกำหนดเวลาหรือมีกำหนดเวลาต่ำกว่า ๖ ปี ให้การเช่ารายนั้นมีกำหนด ๖ ปี นับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ เว้นแต่ผู้เช่านาไม่ประสงค์จะเช่านาต่อไป ศาลฎีกาเห็นว่าสัญญาเช่านารายนี้ยังไม่ระงับ ในขณะพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ ใช้บังคับ เมื่อสัญญานี้ทำก่อนพระราชบัญญัติดังกล่าวใช้บังคับ และเป็นสัญญาที่มีกำหนดเวลาต่ำกว่า ๖ ปี จึงมีผลให้การเช่ามีกำหนดเวลา ๖ ปี การโอนกรรมสิทธิ์นาพิพาทที่ให้เช่าหาทำให้สัญญาเช่าระงับไปไม่ จำเลยผู้รับโอนย่อมรับไปทั้งสิทธิและหน้าที่ของผู้โอน จำเลยต้องมอบนาพิพาทให้โจทก์เช่ามีกำหนด ๖ ปี นับแต่วันที่พระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ.๒๕๑๗ ใช้บังคับ
พิพากษายืน
