แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำสั่งของศาลชั้นต้นในคดีแพ่งที่สั่งยกคำร้องขอให้พิจารณาใหม่ของจำเลย โดยมีผู้พิพากษานายเดียวลงชื่อในคำสั่ง ชอบด้วยพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 22แล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำสัญญาเช่าตึกแถวจากโจทก์มีกำหนด 1 ปีจำเลยชำระค่าเช่าแก่โจทก์เพียงเดือนเดียวก็ผิดสัญญาไม่ชำระค่าเช่าตลอดมา ขอให้ขับไล่จำเลยและบริวาร
จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวาร
จำเลยยื่นคำร้องว่า จำเลยมิได้จงใจขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา ขอให้พิจารณาคดีใหม่
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาว่าคำสั่งของศาลแพ่งที่สั่งยกคำร้องขอให้พิจารณาใหม่ของจำเลยโดยมีผู้พิพากษานายเดียวลงชื่อในคำสั่งชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ เห็นว่าตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 22บัญญัติว่า ในศาลชั้นต้นผู้พิพากษานายเดียวมีอำนาจเกี่ยวแก่คดีซึ่งอยู่ในอำนาจของศาลนั้นดังต่อไปนี้
(1) ทำการไต่สวนและวินิจฉัยชี้ขาดคำร้องหรือคำขอที่ยื่นต่อศาลในคดีแพ่ง ฯลฯ
เมื่อกฎหมายบัญญัติไว้เช่นนี้ การที่ผู้พิพากษานายเดียวลงนามในคำสั่งวินิจฉัยชี้ขาดคำร้อง จึงชอบด้วยบทบัญญัติมาตราดังกล่าวแล้ว
พิพากษายืน
