แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำรับสภาพหนี้ในบันทึกการเปรียบเทียบของอำเภอซึ่งจำเลยลงลายมือชื่อไว้ เป็นหลักฐานแสดงการกู้ยืมเป็นหนังสือตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 (เทียบฎีกาที่ 865/2493)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกู้เงินโจทก์ไป 900 บาท โดยไม่มีสัญญากู้เป็นลายลักษณ์อักษร ถึงกำหนดจำเลยไม่ใช้ โจทก์ไปแจ้งอำเภอจำเลยรับสภาพหนี้กับโจทก์ในบันทึกการเปรียบเทียบคดีแพ่งทางอำเภอว่าจำเลยได้กู้เงินโจทก์ไป 800 บาท แต่ได้ชำระให้แล้ว
จำเลยปฏิเสธว่าไม่ได้กู้เงินโจทก์ บันทึกของอำเภอเป็นคำเปรียบเทียบจะถือเป็นหลักฐานรับสภาพหนี้หรือหนังสือกู้ยืมไม่ได้
ในวันพิจารณาโจทก์จำเลย รับกันว่าเอกสารบันทึกการเปรียบเทียบที่โจทก์อ้างถูกต้องกับความจริง ต่างขอให้วินิจฉัยว่าเอกสารฉบับนี้เป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 หรือไม่ ถ้าเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมจำเลยยอมใช้เงินและดอกเบี้ยตามฟ้อง ถ้าเอกสารนี้ไม่เป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมโจทก์ยอมแพ้
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้วเห็นว่าเอกสารที่โจทก์อ้างยังไม่พอเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมเงินเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้ยืมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยให้การไว้ในเอกสารนั้นว่าจำเลยได้ยืมเงินของโจทก์ไปใช้หนี้นางสด 800 บาท จริงและได้ลงนามไว้ในคำให้การนั้นด้วย หากแต่เถียงว่าชำระแล้ว เป็นหลักฐานตามความหมายในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 แล้ว จำเลยต้องแพ้คดีตามที่คู่ความท้ากันไว้ พิพากษากลับให้จำเลยใช้เงิน 800 บาทและดอกเบี้ย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
