คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1515/2522

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

พ่อค้าฟ้องเรียกค่าซื้อเชื่อปุ๋ยอายุความ 2 ปี ตาม มาตรา 165(1)ผู้ซื้อทำหนังสือรับสภาพหนี้เมื่อ 1 มิถุนายน 2513 ก่อนขาดอายุความว่าจะใช้หนี้ภายใน 30 พฤศจิกายน 2513 ไม่ใช่รับสภาพหนี้โดยสัญญา เมื่อขาดอายุความแล้วอายุความ 2 ปี นับใหม่ตั้งแต่ 1 ธันวาคม 2513 โจทก์ฟ้องเมื่อ 22 มิถุนายน 2520 ขาดอายุความ

ย่อยาว

ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้เมื่อหนี้ขาดอายุความแล้วเป็นกรณีตามมาตรา 188 มีอายุความใหม่ 10 ปี คดีไม่ขาดอายุความ พิพากษาให้จำเลยใช้หนี้โจทก์ 166,250 บาท กับดอกเบี้ยในต้นเงินตั้งแต่วันฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีประเด็นว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ โจทก์ฎีกาว่าหนังสือรับสภาพหนี้ลงวันที่ 1 มิถุนายน 2513 เอกสารหมาย จ.1 ที่จำเลยทำให้ไว้กับโจทก์ เป็นหนังสือรับสภาพความรับผิดโดยสัญญาตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 188 ซึ่งกฎหมายมิได้กำหนดอายุความไว้ ต้องใช้อายุความทั่วไป 10 ปี คดีของโจทก์ไม่ขาดอายุความนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกหนี้ค่าซื้อปุ๋ย โดยกล่าวอ้างว่าเมื่อประมาณ พ.ศ. 2512 จำเลยซื้อเชื่อปุ๋ยจากโจทก์ไปเป็นเงิน 85,000 บาทต่อมาจำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้ จะชำระหนี้ให้โจทก์ภายในวันที่ 30 พฤศจิกายน2513 จำเลยให้การว่าโจทก์เป็นผู้ประกอบการค้าปุ๋ยส่งปุ๋ยให้จำเลยไปทดลองขายเริ่มมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2509 โจทก์ให้จำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้ค่าปุ๋ยลงวันที่ 1 มิถุนายน 2513 เป็นเงิน 95,000 บาทจริง แต่โจทก์ฟ้องคดีเกินกำหนด 2 ปีขาดอายุความ ดังนี้ตามคำฟ้องและคำให้การต้องฟังว่าหนี้ค่าปุ๋ย 95,000 บาทที่โจทก์ฟ้องเรียกตามที่จำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้เอกสารหมาย จ.1 ให้ไว้นั้นเป็นหนี้ค่าปุ๋ยที่จำเลยซื้อเชื่อจากโจทก์ไปในปี พ.ศ. 2512 โจทก์เป็นพ่อค้าฟ้องเรียกเอาค่าที่ส่งมอบของ สิทธิเรียกร้องของโจทก์มีกำหนดอายุความ 2 ปีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(1) จำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้ลงวันที่ 1 มิถุนายน 2513 จึงเป็นการรับสภาพหนี้ภายในอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 172 หาใช่เป็นการรับสภาพความรับผิดโดยสัญญาเมื่อสิทธิเรียกร้องขาดอายุความแล้วตามมาตรา 188 ดังที่โจทก์ฎีกาไม่ การที่จำเลยทำหนังสือรับสภาพหนี้และสัญญาว่าจะชำระหนี้ให้โจทก์ภายในวันที่ 30 พฤศจิกายน 2513 ตามเอกสารหมาย จ.1 ย่อมเป็นเหตุให้อายุความสะดุดหยุดลง และเริ่มนับอายุความใหม่ตามอายุความแห่งมูลหนี้ที่จำเลยรับสภาพต่อโจทก์ โดยเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม 2513 อันเป็นวันที่โจทก์อาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้เป็นต้นไปตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 169, 181 ซึ่งครบกำหนด 2 ปีในวันที่ 30 พฤศจิกายน 2515 โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2520 เกินกำหนด 2 ปี ฟ้องโจทก์จึงขาดอายุความ”

พิพากษายืน

Share