แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่จำเลยฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลที่กำหนดให้จำเลยนำสืบก่อนว่าไม่ถูกต้องนั้น เมื่อถึงอย่างไรก็ไม่มีผลเปลี่ยนแปลงคำวินิจฉัยของศาลเป็นอย่างอื่นแล้วฎีกาข้อกฎหมายข้อนี้จึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการพิจารณา
เมื่อจำเลยยอมรับข้อเท็จจริงว่าการต่อเติมดัดแปลงอาคารของจำเลยได้กระทำไปโดยฝ่าฝืนกฎหมายและยื่นล้ำออกไปเหนือทางสาธารณะเช่นนี้แล้วจำเลยย่อมไม่มีอำนาจอันชอบธรรมใด ๆ ที่จะให้ตัวอาคารดังกล่าวคงสภาพที่เป็นการล่วงละเมิดต่อสิทธิของสาธารณะชนโดยทั่วไปได้ ศาลย่อมพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนอาคารส่วนที่ยื่นล้ำออกไปเหนือทางสาธารณะนั้นเสีย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ดัดแปลงต่อเติมอาคารยื่นออกไปเหนือทางสาธารณะโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น ขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนอาคารที่จำเลยต่อเติม ถ้าจำเลยไม่ยอมรื้อถอนให้โจทก์รื้อถอนได้เองโดยจำเลยเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย
จำเลยให้การว่า จำเลยได้ดัดแปลงอาคารจริงแต่ได้ชำระค่าปรับตามที่พนักงานสอบสวนเปรียบเทียบปรับแล้ว การดัดแปลงอาคารนี้สามารถแก้ไขให้ถูกต้องตามกฎกระทรวงหรือข้อบัญญัติท้องถิ่นได้ โจทก์จึงไม่มีอำนาจสั่งหรือขอให้ศาลบังคับให้จำเลยรื้อถอน ขอให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนอาคารพิพาทส่วนที่จำเลยดัดแปลงต่อเติม หากจำเลยไม่รื้อให้โจทก์รื้อถอนได้เองตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๐, ๔๒ โดยจำเลยออกค่าใช้จ่าย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลที่กำหนดให้จำเลยมีหน้าที่นำสืบก่อนว่าไม่ถูกต้องนั้น เห็นว่า เป็นฎีกาข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการพิจารณา เพราะถึงอย่างไรก็ไม่มีผลเปลี่ยนแปลงคำวินิจฉัยของศาลเป็นอย่างอื่น ทั้งคำสั่งศาลชั้นต้นให้จำเลยมีหน้าที่นำสืบก่อนดังกล่าวเมื่อพิเคราะห์คำฟัองและคำให้การแล้ว ศาลฎีกาเห็นว่า คำสั่งเช่นนั้นถูกต้องแล้ว
จำเลยฎีกาอีกข้อหนึ่งว่า การที่เจ้าพนักงานของโจทก์จะสั่งให้จำเลยรื้อถอนอาคารส่วนที่ก่อสร้างต่อเติมฝ่าฝืนกฎหมาย ตามมาตรา ๔๒ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. ๒๕๒๒ ได้นั้น จะต้องเป็นกรณีที่การฝ่าฝืนนั้นไม่อาจแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้ถูกต้องได้ ตามกฎกระทรวงที่ออกตามมาตรา ๘ หรือข้อบัญญัติท้องที่ออกตามมาตรา ๙ หรือ ๑๐ เท่านั้น เมื่อกฎกระทรวงหรือข้อบัญญัติดังกล่าวยังไม่ออกใช้บังคับ โจทก์จึงยังไม่มีอำนาจสั่งให้จำเลยรื้อถอน ดังนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อจำเลยยอมรับข้อเท็จจริงตามที่โจทก์กล่าวหามาในฟ้องแล้วว่า การต่อเติมดัดแปลงอาคารของจำเลยได้กระทำไปโดยฝ่าฝืนกฎหมายและยื่นล้ำออกไปเหนือทางสาธารณะ เช่นนี้แล้วจำเลยก็ย่อมไม่มีอำนาจอันชอบธรรมใด ๆ ที่จะให้ตัวอาคารดังกล่าวคงอยู่ในสภาพที่เป็นการล่วงละเมิดต่อสิทธิของสาธารณะชนโดยทั่วไปได้
พิพากษายืน
