คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 12212/2556

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยที่ 1 ร้องขอให้จ่ายค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญาตาม พ.ร.บ.ค่าตอบแทนผู้เสียหาย และค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พ.ศ.2544 มาตรา 22 เมื่อคณะกรรมการพิจารณาค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญามีคำวินิจฉัยอย่างไร มาตรา 25 วรรคหนึ่ง บัญญัติให้มีสิทธิอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์ คำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ให้เป็นที่สุด จำเลยที่ 1 ไม่มีสิทธิฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกามาไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากมาโจทก์ฟ้องจำเลยที่ 1 กับพวกต่อศาลอาญาธนบุรีในความผิดต่อพระราช บัญญัติยาเสพติดให้โทษ ศาลอาญาธนบุรีพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1 กับพวก ต่อมาศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับจำเลยที่ 1 ศาลฎีกา พิพากษายืน จำเลยที่ 1 ยื่นคำขอรับ ค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา คณะกรรมการพิจารณาค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พิจารณาแล้วมีคำวินิจฉัยให้ยกคำขอ
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำขอของจำเลยที่ 1
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้จำเลยที่ 1 ร้องขอให้จ่ายค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญาตามพระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พ.ศ.2544 มาตรา 22 เมื่อคณะกรรมการพิจารณาค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญามีคำวินิจฉัยอย่างไร พระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พ.ศ.2544 มาตรา 25 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า “ในกรณีที่ผู้ยื่นคำขอไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการ ให้มีสิทธิอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์ภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับแจ้งคำวินิจฉัย คำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ให้เป็นที่สุด” ซึ่งจำเลยที่ 1 ไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา จำเลยที่ 1 ใช้สิทธิอุทธรณ์คำวินิจฉัยดังกล่าว และต่อมาศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำขอของจำเลยที่ 1 คำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ย่อมเป็นที่สุดตามบทบัญญัติมาตรา 25 วรรคหนึ่ง ดังกล่าว จำเลยที่ 1 จึงไม่มีสิทธิที่จะฎีกาได้ ที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยที่ 1 มาไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
พิพากษายกฎีกาของจำเลยที่ 1

Share