แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามมาตรา 54แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 ไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์
โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ประเด็นที่ว่า โจทก์ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลยและจำเลยได้ตักเตือนเป็น หนังสือหรือไม่ การเลิกจ้างเป็นธรรมหรือไม่และโจทก์มีสิทธิเรียกค่าเสียหายเท่าใดนั้น เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ผู้รับมอบอำนาจจำเลยได้รับสำเนาแล้ว (อันดับ 64)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระค่าชดเชยจำนวน25,500 บาท แก่โจทก์ คำขออย่างอื่นของโจทก์ให้ยกเสีย
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 62)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 64)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์โจทก์ข้อ 1 เป็นการโต้แย้งคำวินิจฉัยของศาลแรงงานกลางในปัญหาว่า โจทก์ได้ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลยและจำเลยได้ตักเตือนเป็นหนังสือหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนอุทธรณ์โจทก์ข้อ 2 และข้อ 3 เป็นผลเกิดจากข้อวินิจฉัยในปัญหาข้อเท็จจริงตามอุทธรณ์โจทก์ข้อ 1เป็นหลักจึงเป็นการโต้แย้งในปัญหาข้อเท็จจริงเช่นกัน ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์นั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์
