แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาโจทก์ต้องห้ามฎีกา ในข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคสอง จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า คดีนี้ใช่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นอันจะทำให้เป็นที่ยุติแล้วต้องห้ามฎีกาและฎีกาของ โจทก์เป็นฎีกาเกี่ยวกับข้อกฎหมายและเป็นปัญหาเกี่ยวกับความเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฎว่าจำเลยได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดิน พิพาทและห้ามเกี่ยวข้องอีกต่อไป ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายรายเดือน เดือนละ 500 บาท นับแต่วันฟ้องไปจนกว่าจำเลยและบริวาร จะเลิกเกี่ยวข้องที่ดินพิพาท
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 184)
โจทก์ยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 187)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์ มิได้ครอบครองที่พิพาท จึงไม่มีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลยโจทก์ฎีกาว่าโจทก์ครอบครองที่พิพาท จึงมีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลย จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรกที่แก้ไขใหม่ ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
