แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า ศาลอนุญาต ให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ 10 วัน นับแต่วันที่ 11 มกราคม 2535 โจทก์ยื่นอุทธรณ์วันนี้พ้นกำหนดที่ได้รับอนุญาตให้ ขยายระยะเวลา ยื่นอุทธรณ์ จึงไม่รับอุทธรณ์โจทก์
โจทก์เห็นว่า การที่ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ 10 วัน นับแต่วันที่ 11 มกราคม 2535นั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 158 มิให้นับวันแรกแห่งระยะเวลารวมคำนวณเข้าด้วย ประกอบกับมาตรา 160ที่ระบุว่าระยะเวลานั้นถ้าผ่อนออกไปให้นับเอาวันซึ่งต่อจาก วันสุดท้ายแห่งระยะเวลาเดิมเป็นวันต้นแห่งระยะเวลาที่ผ่อนออกไป ดังนั้นเมื่อคดีนี้ครบกำหนดยื่นอุทธรณ์ในวันที่ 11 มกราคม 2535 จึงต้องเริ่มนับระยะเวลาวันที่ 12 มกราคม 2535 เป็นวันเริ่มต้น ซึ่งจะครบ 10 วันตามที่ศาลอนุญาตใน วันที่ 21 มกราคม 2535 อุทธรณ์ของโจทก์จึงยังไม่พ้นกำหนด โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้านว่า ระยะเวลาที่ศาลอนุญาตให้ขยายนี้ต้องเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 11 มกราคม 2535 เป็นต้นไปทั้งนี้เป็นไปโดยคำสั่งของศาลตามนัยแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 156(อันดับ 79)
โจทก์ฟ้องว่าการกระทำของจำเลยเป็นการเลิกจ้างโดย ไม่เป็นธรรมและเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้าขอให้บังคับจำเลยรับโจทก์กลับเข้าทำงานในตำแหน่งหน้าที่และอัตราค่าจ้างไม่ต่ำกว่าเดิมและให้จ่ายค่าจ้างนับแต่วันที่โจทก์ออกจากงานจนกว่าจำเลยจะรับโจทก์กลับเข้าทำงานตามเดิม หากไม่สามารถรับโจทก์กลับเข้าทำงานได้ก็ให้ชดใช้ค่าเสียหาย พร้อมดอกเบี้ย
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง โดยอ่านคำพิพากษาให้โจทก์ จำเลยฟังเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2534
วันที่ 9 มกราคม 2535 โจทก์ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อนุญาต 10 วัน นับแต่วันที่11 มกราคม 2535(อันดับ 70)
ต่อมาวันที่ 21 มกราคม 2535 โจทก์ยื่นอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 74)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 76)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คดีนี้โจทก์ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลา ยื่นอุทธรณ์วันที่ 9 มกราคม 2535 ศาลแรงงานกลางมีคำสั่ง ในวันเดียวกันว่า อนุญาต 10 วัน นับแต่วันที่ 11 มกราคม 2535 โจทก์ยื่นอุทธรณ์วันที่ 21 มกราคม 2535จึงพ้นกำหนด 10 วัน ตามที่ศาลแรงงานกลางอนุญาตให้ขยายระยะเวลาให้ จึงให้ยกคำร้อง
