แหล่งที่มา : สำนักงาน ส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ในชั้นขอคืนของกลางศาลจะไม่วินิจฉัยปัญหาในเรื่องการกระทำความผิดของจำเลยซึ่งถึงที่สุดไปแล้วให้อีก.
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478และสั่งให้ริบโต๊ะบิลเลียด 1 ตัว ลูกบิลเลียด 3 ลูก ไม้สำหรับแทง2 อัน และเงินสด 30 บาท ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า โต๊ะบิลเลียด ลูกบิลเลียด และไม้สำหรับแทงเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องไม่ได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดของจำเลย ขอคืนของกลาง
โจทก์คัดค้าน
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าผู้ร้องไม่ใช่เจ้าของทรัพย์ของกลาง
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “…ปัญหาที่ว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของทรัพย์ของกลางที่ศาลชั้นต้นสั่งให้ริบหรือไม่นั้น เห็นว่า ตามทางนำสืบของผู้ร้อง ไมีมีพยานหลักฐานใดที่จะแสดงให้เห็นได้ว่าทรัพย์ของกลางเป็นของผู้ร้อง คงมีแต่คำกล่าวอ้างของผู้ร้องที่อ้างว่า ซื้อทรัพย์ของกลางมาจากกรุงเทพมหานครเท่านั้น แต่จะซื้อมาจากใครจากร้านใดก็ไม่ปรากฏ ซึ่งเป็นเรื่องเลื่อนลอย จึงฟังไม่ได้ว่าเป็นทรัพย์ของผู้ร้อง
ส่วนปัญหาที่ว่าการเล่นการพนันบิลเลียดในสมาคมเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนันหรือไม่นั้น เห็นว่า ปัญหาดังกล่าวเป็นปัญหาในเรื่องกระทำความผิดของจำเลยซึ่งถึงที่สุดไปแล้ว จึงวินิจฉัยให้ไม่ได้ ศาลล่างทั้งสองพิพากษามาชอบแล้ว…”
พิพากษายืน.
