แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 20 วัน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษกักขัง 20 วัน แทนโทษจำคุก เป็นการแก้ไขเล็กน้อย ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จำเลยฎีกาขอให้รอการลงโทษเป็นฎีกาดุลพินิจในการวางโทษจำเลยขอศาลอุทธรณ์เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓, ๗๘, ๑๕๗, ๑๖๐
จำเลยให้การปฏิเสธ
ระหว่างสืบพยานโจทก์ ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้ามาเป็นโจทก์ร่วม ศาลชั้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒มาตรา ๑๕๗ ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ บทหนักที่สุดให้จำคุก ๔ เดือน และมีความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางลก พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๑๖๐ จำคุก ๒๐ วันรวมจำคุก ๔ เดือน ๒๐ วัน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์เฉพาะข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ และพระราชบัญญัติจราจรทางบกพ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๕๗ เนื่องจากไม่ปรากฏว่าจำลยเคยต้องโทษจำคุกมาก่อน ให้เปลี่ยนโทษจำคุกตามพระราชบัญญัติจราจรทางบกพ.ศ. ๒๕๒๒ ตามมาตรา ๑๖๐ เป็นโทษกักขังแทน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๓ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์และจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยไม่ได้ประมาทแล้ววินิจฉัยข้อกฎหมายว่าที่จำเลยฎีกาขอให้รอการลงโทษในข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๖๐ นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อหาความผิดดังกล่าวศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย ๒๐ วัน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษกักขัง ๒๐ วันแทนโทษจำคุกเท่านั้น ซึ่งเป็นการแก้ไขเล็กน้อย ต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๘การที่จำเลยฎีกาขอให้รอการลงโทษในข้อหาความผิดดังกล่าวนั้น เป็นฎีกาดุลพินิจในการวางโทษจำเลยของศาลอุทธรณ์ จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายืน.
