แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเคยต้องโทษมาหลายครั้ง จนต้องถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด แล้วมากระทำผิดฐานวิ่งราวทรัพย์เข้าอีกดังนี้ ต้องเพิ่มโทษกักกันแก่จำเลยตาม พ.ร.บ.กักกันฯ ม.6 ศาลจะใช้ดุลยพินิจไม่ลงโทษกักกันเช่นตาม ม.8 มิได้
ย่อยาว
จำเลยเคยต้องโทษมาหลายครั้งจนต้องถูกส่งไปอยู่ต่างจังหวัดตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด มีกำหนด ๗ ปี แต่พ้นโทษไปโดยอภัยโทษ ต่อมาจำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกฐานลักทรัพย์อีก ๒ ครั้ง ครั้งแรกจำคก ๘ เดือน ครั้งหลังจำคก ๑ ปี ๖ เดือน พ้นโทษครั้งหลังนี้ไปยังไม่เกิน ๕ ปีก็มาทำผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ขึ้นในครั้งนี้อีก
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยฐานวิ่งราวทรัพย์ แต่ที่โจทก์ขอให้ลงโทษกักกันนั้นเห็นว่ายังไม่ควรส่งตัวไปกักกัน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษกักกันแก่จำเลยอีก ๓ ปี
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ต้องด้วยมาตรา ๖(แห่ง พ.ร.บ.กักกันฯ) ซึ่งให้ถือว่าจำเลยเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย ศาลจำต้องเพิ่มโทษกักกันจำเลยตามมาตรา ๙ จะใช้ดุลยพินิจไม่ลงโทษกักกันไม่ได้ เพราะไม่ใช่คดีที่ศาลอาจถือว่าเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายตามมาตรา ๘ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
