คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 954/2536

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อโจทก์กล่าวอ้างเพียงว่าม้วนเทปของกลางเป็นลิขสิทธิ์ของโจทก์ และคดีไม่ได้ความว่าม้วนเทปของกลางได้ถูกทำซ้ำหรือดัดแปลง แม้จำเลยจะมีม้วนเทปของกลางไว้ให้เช่า เสนอให้เช่าหรือนำออกโฆษณาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากโจทก์ การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็น ความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2521 มาตรา 27

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2521มาตรา 13, 24, 25, 26, 27, 42, 43, 44, 47, 49พระราชกฤษฎีกากำหนดเงื่อนไขเพื่อคุ้มครองลิขสิทธิ์ระหว่างประเทศ พ.ศ. 2526 มาตรา 3, 4 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91กับให้ของกลางตกเป็นของโจทก์ และค่าปรับที่ชำระตามคำพิพากษาให้จ่ายแก่โจทก์กึ่งหนึ่ง
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่าคดีมีมูลให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2521 มาตรา 27, 44 วรรคสองลงโทษปรับ 10,000 บาท ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ให้ม้วนภาพยนตร์วีดีโอของกลางตกเป็นของโจทก์ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงได้ความตามที่คู่ความไม่โต้เถียงกันว่า เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2529 เวลา 11.40 นาฬิกาเจ้าพนักงานตำรวจได้ตรวจค้นร้านค้าจำเลยซึ่งทำการให้เช่าวีดีโอเทป ได้ยึดวีดีโอเทปรวม 7 ม้วน เป็นของกลางซึ่งเป็นงานลิขสิทธิ์ของโจทก์ ปัญหาว่าจำเลยได้กระทำผิดตามมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2521 หรือไม่ความตามมาตรา 27 บัญญัติไว้ว่า “ผู้ใดรู้อยู่แล้วว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น กระทำการอย่างหนึ่งอย่างใดแก่งานนั้นดังต่อไปนี้
(1)…ให้เช่า… เสนอให้เช่า
(2) นำออกโฆษณา
ฯลฯ
ตามบทบัญญัติดังกล่าวศาลฎีกาเห็นว่า คดีจะต้องได้ความว่างานที่เป็นลิขสิทธิ์ของโจทก์และจำเลยมีส่วนเกี่ยวข้อง เช่น ให้เช่าเสนอให้เช่าหรือนำออกโฆษณานั้น จะต้องเป็นงานที่ถูกทำช้าหรือดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากโจทก์ แต่คดีนี้ไม่ได้ความว่าม้วนเทปของกลางได้ถูกทำซ้ำหรือดัดแปลงหรือไม่ทั้งฎีกาโจทก์ก็มิได้ยืนยันความดังกล่าว กลับกล่าวอ้างว่าม้วนเทปของกลางเป็นลิขสิทธิ์ของโจทก์ จำเลยนำให้เช่า เสนอให้เช่าโดยไม่ได้รับอนุญาตเท่านั้นคดีจึงต้องฟังว่าม้วนเทปของกลางมิได้ถูกทำซ้ำหรือดัดแปลง ดังนั้น แม้จำเลยจะมีม้วนเทปของกลางไว้ให้เช่า เสนอให้เช่า หรือนำออกโฆษณา โดยไม่ได้รับอนุญาตจากโจทก์ตามที่โจทก์ฎีกา การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามมาตรา 27 หากจะเป็นความผิดก็เป็นกรณีอื่นซึ่งมิได้ขึ้นมาสู่ศาลฎีกา ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายกฟ้องมานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยในผล
พิพากษายืน

Share