แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในเดือน 9 ปีพะยานโจทก์ 2 ปากให้การว่าความผิดเกิดในเดือน 8 ปรากฎว่าปีนั้นมีเดือน 8 สอง 8 และมีพะยานหลักฐานอื่น ๆ ชัดเจนว่าจำเลยทำผิดในเดือน 9 ตรงตามฟ้องของโจทก์ เหตุเท่านี้ไม่ทำให้คดีของโจทย์เสียไป
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกับพวกสมคบกันปล้นทรัพย์ และฆ่าเจ้าทรัพย์ตาย เมื่อวันขึ้น ๑๒ ค่ำเดือน ๙ ตรงกับวันที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๗๗
ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยกระทำผิดจริงพิพากษาลงโทษจำคุกตลอดชีวิตตาม ม. ๓๐๑ ตอนท้าย
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าโจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำผิดในเดือน ๙ และจำเลยให้การต่อสู้อ้างฐานที่อยู่ แต่พะยานสำคัญของโจทก์เบิกความว่าจำเลยทำผิดในเดือน ๘ จึงเห็นว่าจำเลยหลงข้อต่อสู้ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่าพะยานหลักฐานของโจทก์เว้นแต่พะยาน ๒ คน เท่านั้นเบิกความว่าเหตุเกิดเมื่อเดือน ๙ ขึ้น ๑๒ ค่ำถูกต้องตามฟ้อง และยังมีหลักฐานอื่นเช่นใบชัณสูตร์พลิกศพกับปรากฎว่าวันเดือนปีที่รับแจ้งความและไต่สวนชัณสูตร์พลิกศพเป็นเดือนเดียวตรงตามฟ้องทั้งสิ้น ส่วนคำของประจักษพะยานโจทก์ ๒ ปากที่ให้การเดือนเกิดเหตุผิดไปนั้นจะถือว่าโจทก์สืบผิดจากข้อเท็จจริงในฟ้องหรือไม่ เห็นว่าปีนั้นมีเดือนแปดสองแปด ซึ่งทำให้พะยานฉงนและเหตุเพียงเท่านี้ยังไม่พอทำให้คดีของโจทก์เสียไปทั้งหมด ส่วนข้อเท็จจริงเห็นว่าจำเลยทำผิดจริง จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น
