แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้จำเลยจะเบิกความเท็จหลายตอน ก็เป็นกรรมและวาระเดียวกัน โจทก์มีสิทธิฟ้องจำเลยได้ครั้งเดียว โจทก์จะ แบ่งฟ้องเป็นตอน ๆ ไม่ได้ต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 39 (4)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยเบิกความเท็จ ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๕๕.
ศาลชั้นต้นสอบทนายโจทก์ ได้ความว่า ข้อความที่จำเลยเบิกนี้ เป็นข้อความที่จำเลยเบิกในวันเดียวกับคดีที่โจทก์ฟ้อง จำเลย และศาลได้พิพากษายกฟ้องไปแล้ว แต่ฟ้องจำเลยในคดีนี้ เป็นข้อความคนละตอนกับคดีก่อน
ศาลชั้นต้นเห็นว่าโจทก์ฟ้องซ้ำ พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จำเลยจะเบิกความเท็จหลายตอน ก็เป็นกรรมและวาระเดียวกัน โจทก์มีสิทธิฟ้องจำเลยได้ครั้งเดียว โจทก์จะแบ่งฟ้องเป็นตอน ๆ ไม่ได้.
จึงพิพากษายืน.
