แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย 40 บาท จำเลยชำระค่าปรับครบแล้ว อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา แต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ เพราะไม่ทราบว่าจำเลยอยู่ที่ไหน มิใช่ว่าจำเลยพยายามจะหลบตัว ไม่รับ สำเนาฎีกาของโจทก์หรือตั้งใจจะหลบหนีคดี ดังนี้ ศาลย่อมไม่ออกหมายจับจำเลย./
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย ๔๐ บาท จำเลยเสียค่าปรับครบแล้ว อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา แต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ โจทก์จึงขอให้ศาลออกหมายจับจำเลยตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๖๖(๑)
ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้าง.
โจทก์อุทธรณ์,
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกา เห็นว่า ตามสำนวนปรากฎว่าโจทก์ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ เพราะไม่ทราบว่าจำเลยอยู่ที่ไหน มิใช่ว่าจำเลย พยายามหลบตัว ไม่รับสำเนาฎีกาของโจทก์ หรือตั้งใจจะหลบหนีคดี
จึงพิพากษายืนตาม.
