แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใช้มีดหรือขวานไม่ปรากฏชัดฟันเขาถูกที่หน้าผากเป็นบาดแผลกว้าง 2 ซ.ม. ยาว 7 ซ.ม. ลึก 1 ซ.ม. แพทย์ลงความเห็นว่าอาการสาหัสรักษาเกินกว่า 20 วัน ผู้เสียหายเบิกความว่า ต้องรักษาอยู่ประมาณ 60 วันจึงหายระหว่างรักษาทำงานการไม่ได้เพราะเสียวเดี๋ยวนี้งานเบาทำได้ งานหนักทำไม่ได้ แม้แพทย์ผู้รักษาจะเบิกความว่าบาดแผลผู้เสียหายรักษา 10 วันหายก็ดี แต่ก็ว่าบาดแผลข้างในยังไม่หาย ต้องทำการรักษากันอยู่ตลอดมา เพราะเกี่ยวกับเส้นประสาทอีกด้วย ดังนี้ วินิจฉัยว่า เป็นบาดแผลถึงสาหัสตามกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายนายทองหล่อและฆ่านายตุ๊ ขอให้ลงโทษ
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นายตันจำเลยผิดตามมาตรา 254 กฎหมายลักษณะอาญาจำคุก 1 ปี นอกจากนี้ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฝ่ายเดียวอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพยานแตกต่างกันพิพากษาให้ยกฟ้องทั้งหมด
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษนายตัน
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายตันจำเลยทำร้ายนายทองหล่อจริง
สำหรับบาดแผลของนายทองหล่อ ปรากฏตามใบชัณสูตรว่าถูกตรงหน้าผากกว้าง2 ซ.ม. ยาว 7 ซ.ม. ลึก 1 ซ.ม. แพทย์ลงความเห็นว่าอาการสาหัส รักษาเกินกว่า 20 วัน ตามคำนายทองหล่อว่าต้องรักษาอยู่ประมาณ 60 วันจึงหายระหว่างรักษาทำงานการไม่ได้เพราะเสียวเดี๋ยวนี้งานเบาทำได้ งานหนักไม่ได้ แม้นายจำรัสแพทย์ผู้รักษานายทองหล่อจะเบิกความว่า บาดแผลนายทองหล่อรักษาอยู่10 วันหายก็ดี แต่ก็ว่าบาดแผลข้างในยังไม่หาย ต้องทำการรักษากันอยู่ตลอดมาเพราะเกี่ยวกับเส้นประสาทอีกด้วย ดังนี้ ฟังได้ว่า บาดแผลของนายทองหล่อถึงบาดเจ็บสาหัสตามกฎหมาย
จึงพิพากษาแก้ว่า นายตันจำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256 จำคุก 3 ปี ลดตามมาตรา 59 เสีย 1 ใน 3 คงจำคุก 2 ปี
