แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การลักลอบตัดฟันไม้สักเมื่อ+ปรากฏเจตนาเป็นอย่าง+ ต้องถือว่ามีเจตนาที่จะ+ชักลากออกไปจก+เป็นผิดตาม พรบ +การลักลอบชักลากไม้สักออกจากป่าที่ยังมิได้+ค่าตอจากป่าที่ยังมิได้+และภาษี118+และเป็นการผิดกฎหมายหลายบท มิใช่หลายกะทง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันตัดฟันกามและชักลากไม้สักออกจากป่าโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยมีความผิด ๒ กะทงตามพระราชบัญญัติรักษาต้นไม้สัก ๑๑๖ และ พระราชบัญญัติป้องกันการลักลอบชักลากไม้ ข้อ (๓) ปรับรวมเป็นเงิน ๔๕๐๓ บาท ๓๓ ส.ต.
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยกระทำผิดหลายบท ไม่ใช่หลายกะทงพิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป้องกันการลักลอบชักลากไม้สักที่ยังมิได้เสียค่าตอและภาษี ๑๑๘ ข้อ (๓) ซึ่งเป็นบทหนักปรับ จำเลยตามจำนวนที่ศาลชั้นต้นวางมา
โจทก์จำเลยฎีกา จำเลยฎีกาว่าโจทก์มีได้บรรยายในฟ้องว่าจำเลยกานตัดฟันไม้นอกเขตต์ใบเหยียบย่ำ โจทก์จะนำสืบว่าจำเลยกานตัดไม้นอกเขตต์ใบเหยียบย่ำไม่ได้เพราะนอกฟ้องนอกประเด็น
โจทก์ฎีกาว่า จำเลยกระทำผิดหลายกะทง
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามข้อเท็จจริง ปรากฏว่าจำเลยได้เหยี่ยบย่ำที่ไว้แปลงหนึ่ง แต่ที่โจทก์หาว่า จำเลยกระทำผิดนั้นเป็นที่นอกเขตต์ใบเหยียบย่ำทั้งนั้น โจทก์จึงกล่าวว่า จำเลยไม่ได้รับ อนุญาตให้กระทำได้ ส่วนที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยกระทำผิดหลายกะทงนั้นเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการผิดกฎหมายหลายบท เพราะเหตุว่า การลักลอบตัดฟันไม้ ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่ย่อมต้องมีเจตนาที่จะลักลอบชักลากออกไปจากป่า ซึ่งคดีนี้ไม่ปรากฏเจตนาเป็นอย่างอื่น จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง
