แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์กอดปล้ำภริยาจำเลย จำเลยใช้ไม้ตีโจทก์ 1 ครั้งเพื่อช่วยภริยาจำเลยมิให้โจทก์ใช้กำลังประทุษร้ายกอดปล้ำภริยาจำเลยต่อไป เป็นการกระทำพอสมควรแก่เหตุ จึงเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้ไม้ตีทำร้ายโจทก์ 1 ครั้ง ถูกบริเวณกกหูด้านซ้าย เป็นอันตรายสาหัส ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 297(7), 298
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295 จำคุก 1 ปี และปรับ 2,000 บาท โทษจำคุกรอไว้ 3 ปีและคุมประพฤติจำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกา แล้ววินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติว่า ตามวันเวลาและสถานที่เกิดเหตุตามฟ้อง จำเลยใช้ไม้ (ไผ่ตันเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 3 นิ้ว ยาว 1 เมตร) ตีทำร้ายโจทก์ 1 ครั้ง(ที่บริเวณกกหูด้านซ้าย) เป็นเหตุให้โจทก์ได้รับบาดเจ็บ คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยในชั้นนี้ตามที่จำเลยฎีกาว่าจำเลยได้กระทำความผิดฐานทำร้ายโจทก์หรือไม่
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงฟังได้ว่า สาเหตุที่จำเลยใช้ไม้ตีโจทก์เพราะโจทก์กอดปล้ำภริยาจำเลย ทำให้จำเลยต้องใช้ไม้ตีโจทก์เพื่อช่วยภริยาจำเลยมิให้โจทก์ใช้กำลังประทุษร้ายกอดปล้ำภริยาจำเลยต่อไป การที่จำเลยใช้ไม้ตีโจทก์เพียง 1 ครั้งนั้นเห็นได้ว่าเป็นการกระทำพอสมควรแก่เหตุ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 68จำเลยไม่มีความผิดฐานทำร้ายผู้อื่น
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
