แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การควบคุมตัวผู้ต้องหาในคดีการพนันโดยใส่กุญแจมือล่ามโซ่เพื่อให้ผู้ต้องหาอับอายนั้นเป็นการมิชอบด้วย วิ.อาญา มาตรา 86 และย่อมเป็นผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา 145
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ เป็นนายอำเภอ จำเลยที่ ๒ เป็นตำรวจ จำเลยทั้งสองควบคุมโจทก์ในข้อหาเล่นการพนันจากอำเภอแจ้ห่มเพื่อส่งอัยการ+จังหวัดลำปาง จำเลยแกล้งโจทก์ให้ได้รับความเสียหายอับอายโดยมิบังควร โดยจำเลยที่ ๑ สั่งให้จำเลยที่ ๒ ใส่เครื่องพันธนาการคือกุญแจมือและใช้โซ่ร้อยกุญแจมือนั้น ควบคุมโจทก์ในลักษณะเช่นนี้ตลอดทางขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๑๔๕,๖๓ล๖๔
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วสั่งประทับฟ้องเฉพาะจำเลยที่
จำเลยปฏิเสธข้อหา
ศาลชั้นต้นเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการกระทำที่ไม่มีอำนาจตามกฎหมายจะทำได้ และวิธิควบคุมโจทก์เช่นนี้เกินกว่าจำเป็น พิพากษาว่าจำเลยผิดกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๑๔๕ ให้จำคุก ๒ เดือน ปรับ ๕๐๐ บาท แต่ให้รอโทษจำคุกไว้
โจทก์จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย ๑ ปี โดยไม่รอการลงโทษ
จำเลยฎีกาโดยอธิบดีกรมอัยการรับรอง
ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์เป็นหญิงมีหลักฐานและความผิดที่ต้องหาเพียงลักเล่นการพนัน ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง การที่จำเลยใส่กุญแจมือโจทก์ล่ามโซ่เดินไปตามถนนในตลาดเป็นเรื่องที่ไม่สมควร ข้อแก้ตัวจำเลยว่าจะมีคนแย่งโจทก์ฟังไม่ขึ้น จำเลยก็รับรองว่าไม่เคยคิดเกรงว่าโจทก์จะหลบหนี แม้ปล่อยตัวไปโดยไม่ต้องมีประกันเลยก็ยังเคย โจทก์ก็มาตามนัดทุกครั้ง ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยกระทำนั้นเจตนาเพื่อให้โจทก์อับอาย จึงเป็นผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๑๔๕ แต่เห็นว่าจำเลยมิได้มีเจตนาแกล้งเป็นส่วนตัว หากเป็นเรื่องที่มุ่งจะปราบสลากกินรวบ จึงพิพากษาแก้เฉพาะข้อกำหนดโทษ โดยให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
