แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำว่าผู้ได้รับอนุญาตขายสุราตามความในกฎหมายสุรา ในพระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2495 มาตรา 4(1) หมายความรวมถึงผู้ที่ขายสุราได้โดยมีใบอนุญาตคุ้มครอง ณ สถานที่ที่ระบุไว้ในใบอนุญาตนั้นด้วย มิใช่จำกัดเฉพาะแต่ผู้ที่มีนามเป็นผู้ถือใบอนุญาตเท่านั้น (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 10/2502)
ย่อยาว
คดีได้ความตามฟ้องและคำรับสารภาพของจำเลยว่า จำเลยที่ 1ซึ่งเป็นตัวแทนได้รับมอบอำนาจจากนางจีระผู้ได้รับใบอนุญาตให้จำหน่ายสุรา ได้ขายสุรานอกเวลาให้แก่จำเลยที่ 2-3 อันเป็นการฝ่าฝืนพระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์ จำเลยที่ 2-3 ได้ดื่มสุรานั้นในร้านนอกเวลาดังกล่าว
ศาลชั้นต้นลงโทษปรับจำเลยที่ 2-3 ส่วนจำเลยที่ 1 ศาลชั้นต้นเห็นว่า มิใช่เป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ขายสุรา กฎหมายไม่ได้มุ่งหมายจะลงโทษแก่ผู้แทนของผู้ได้รับอนุญาตขายสุรา แม้จำเลยที่ 1 รับสารภาพก็ลงโทษไม่ได้ ให้ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 1
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ผู้ได้รับอนุญาตขายสุราตามความในกฎหมายสุรานั้น ไม่จำต้องทำการจำหน่ายสุราด้วยตนเอง คือ จะให้ตัวแทนหรือลูกจ้างจำหน่ายแทนก็ได้ ถือว่า ตัวแทนหรือลูกจ้างเป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ขายสุราตามใบอนุญาตนั้นด้วย ผู้ได้รับอนุญาตให้ขายสุราตามความในพระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์ก็ทำนองเดียวกันพิพากษาแก้ว่าจำเลยที่ 1 ผิดตาม พระราชบัญญัติควบคุมโภคภัณฑ์ พ.ศ.2495 มาตรา 9 พระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2495 มาตรา 4 กฎกระทรวงมหาดไทย และกระทรวงเศรษฐการ พ.ศ.2495 (ลงวันที่ 31มีนาคม 2495) ปรับจำเลยที่ 1 เมื่อลดรับกึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 แล้วคงเหลือ 50 บาท
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาโดยที่ประชุมใหญ่ เห็นว่าพระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2495 มาตรา 4(1) คำว่าผู้ได้รับอนุญาตขายสุราตามความในกฎหมายสุราหมายความถึงผู้ที่ขายสุราได้โดยมีใบอนุญาตคุ้มครอง ณ สถานที่ที่ระบุไว้ในใบอนุญาตนั้นด้วย มิใช่จำกัดเฉพาะแต่ผู้ที่มีนามเป็นผู้ถือใบอนุญาตอยู่เท่านั้น จำเลยที่ 1 เป็นตัวแทนได้รับมอบอำนาจให้เป็นผู้ขายสุราตามใบอนุญาตของนางจีระจำเลยที่ 1 จึงขายสุราได้โดยมีใบอนุญาตนั้นคุ้มครองอยู่ เมื่อจำเลยที่ 1 ขายสุราก่อนเวลาตามที่พระราชกฤษฎีกาควบคุมโภคภัณฑ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2495 มาตรา 4 ห้ามไว้ จำเลยที่ 1 ก็ต้องมีความผิดดังศาลอุทธรณ์พิพากษามา ศาลฎีกาพิพากษายืน
