แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา117วรรคสองนั้นนอกจากจำเลยจะต้องแสดงโดยชัดแจ้งในคำให้การว่ายอมรับหรือปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ทั้งสิ้นหรือแต่บางส่วนแล้วยังจะต้องแสดงโดยชัดแจ้งถึงเหตุแห่งการนั้นด้วยจำเลยให้การเพียงว่าพินัยกรรมที่โจทก์นำมาฟ้องทำไม่ถูกต้องตามกฎหมายจึงเป็นโมฆะใช้บังคับไม่ได้โดยมิได้กล่าวว่าไม่ถูกต้องอย่างไรเช่นนี้ถือไม่ได้ว่าจำเลยได้แสดงโดยชัดแจ้งถึงเหตุที่อ้างว่าพินัยกรรมไม่สมบูรณ์ที่จำเลยฎีกาว่าพินัยกรรมเป็นโมฆะเพราะมิได้ทำต่อหน้าพยานสองคนจำเลยมิได้ยกเหตุนี้ขึ้นต่อสู้ในคำให้การแม้จะเป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนศาลฎีกาก็ใช้ดุลพินิจไม่รับวินิจฉัยให้ได้
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอ ให้ จำเลย แบ่ง ที่นา พิพาท ให้ ครึ่งหนึ่ง ตามพินัยกรรม ท้ายฟ้อง จำเลย ให้การ ว่า พินัยกรรม ที่ โจทก์ นำ มา ฟ้องนั้น เป็น พินัยกรรม ที่ โจทก์ กับ ปลัดอำเภอ สมคบ กัน ทำ ขึ้น ในขณะที่ เจ้ามรดก กำลัง ป่วยหนัก สติเลอะเลือน ไม่ อาจ ให้ ถ้อยคำตาม ที่ ระบุ ไว้ ใน พินัยกรรม ได้ ประกอบ กับ พินัยกรรม ฉบับนี้ มิได้ทำ โดย ถูกต้อง ตาม ที่ กฎหมาย บัญญัติ ไว้ จึง เป็น พินัยกรรม ที่ไม่ ชอบ ด้วย กฎหมาย เป็น โมฆะ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ จำเลย แบ่ง ที่ดิน พิพาท ให้ โจทก์ กึ่งหนึ่งตาม พินัยกรรม จำเลย อุทธรณ์ ว่า พินัยกรรม เป็น โมฆะ เพราะ มิได้ทำ ต่อหน้า พยาน สอง คน ศาลอุทธรณ์ เห็น ว่า จำเลย ไม่ ได้ ให้การถึง เรื่อง พยาน ใน พินัยกรรม ไว้ คดี จึง ไม่ มี ประเด็น จะ ต้องพิจารณา อุทธรณ์ ของ จำเลย ใน เรื่อง พยาน ใน พินัยกรรม พิพากษา ยืนจำเลย ฎีกา ว่า คำให้การ ตอนหลัง ของ จำเลย ที่ ว่า พินัยกรรม มิได้ทำ ให้ ถูกต้อง ที่ กฎหมาย บัญญัติ ไว้ จึง เป็น โมฆะ ใช้ บังคับไม่ ได้ นั้น เป็น คำให้การ ที่ ชัดแจ้ง แล้ว ไม่ จำ ต้อง บอก ว่าไม่ ถูกต้อง อย่างไร เพราะ เป็น รายละเอียด ที่ คู่ความ จะ ต้องนำสืบ ใน ชั้น สืบพยาน
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา177 วรรคสอง นั้น นอกจาก จำเลย จะ ต้อง แสดง โดย ชัดแจ้ง ใน คำให้การว่า ยอมรับ หรือ ปฏิเสธ ข้ออ้าง ของ โจทก์ ทั้งสิ้น หรือ แต่ บางส่วนแล้ว จะ ต้อง แสดง โดย ชัดแจ้ง ถึง เหตุ แห่ง การ นั้น ด้วย ปรากฏว่า จำเลย ให้การ แต่ เพียง ว่า พินัยกรรม ที่ โจทก์ นำ มา ฟ้อง ทำไม่ ถูกต้อง ตาม ที่ กฎหมาย บัญญัติ ไว้ จึง เป็น โมฆะ ใช้ บังคับไม่ ได้ ไม่ ได้ กล่าวว่า ไม่ ถูกต้อง อย่างไร คำให้การ ของจำเลย ดังกล่าว จึง ถือ ไม่ ได้ ว่า แสดง โดย ชัดแจ้ง ถึง เหตุ ที่อ้าง ว่า พินัยกรรม ที่ โจทก์ นำ มา ฟ้อง ไม่ สมบูรณ์ คำให้การ ของจำเลย ที่ อ้าง เหตุ แห่ง ความ ไม่ สมบูรณ์ ของ พินัยกรรม ที่ โจทก์นำ มา ฟ้อง คง มี แต่ เพียง ว่า โจทก์ และ นาย วิสุทธ์ กับ พวก สมคบกัน ทำ พินัยกรรม ดังกล่าว ขึ้น ใน ขณะ ที่ นาย ฟอง กำลัง ป่วย หนักสติเลอะเลือน ไม่ อาจ ให้ ถ้อย คำ ตาม ที่ ระบุ ไว้ ใน พินัยกรรมเท่านั้น ดังนั้น ที่ จำเลย ฎีกา ใน ประการ ต่อมา ว่า พินัยกรรม ที่โจทก์ นำ มา ฟ้อง เป็น โมฆะ เพราะ มิได้ ทำ ต่อหน้า พยาน สอง คน นั้นจำเลย มิได้ ยก เหตุ ข้อ นี้ ขึ้น ต่อสู้ ให้ เป็น ประเด็น ไว้ ในคำให้การ แม้ จะ เป็น ปัญหา อัน เกี่ยวด้วย ความ สงบ เรียบร้อย ของประชาชน ศาลฎีกา พิเคราะห์ พฤติการณ์ แห่ง คดี แล้ว เห็นสมควร ไม่วินิจฉัย ให้
