แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องโจทก์บรรยายข้อความว่าจำเลยลักทรัพย์ ขอให้ลงโทษแลอ้างมาตราฐานรับของโจรมาด้วย แม้ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยรับของโจร+ตามลงโทษจำเลยมิได้ อายุความอุทธรณ์เริ่มนับ 1 แต่วันรุ่งขึ้นจากวันที่ได้อ่านคำพิพากษาศาลชั้นต้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักโคของ ช.ไปแล้วไปเรียกค่าไถ่จากเจ้าทรัพย์ แล้วจึงนำโคมาคืนให้ ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๙๓ – ๓๒๑ ศาลชั้นต้นยกฟ้องโจทก์ ศาลอ่านคำพิพากษาให้คู่ความฟัง เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคมา ๒๔๗๘ โจทก์ยื่นอุทธรณ์ในวันที่ ๒๙ เดือนเดียวกัน
ศาลฎีกาตัดสินว่าอุทธรณ์ของโจทก์ไม่ขาดอายุความตามมาตรา ๑๙๘ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาทั้งนี้เพราะอายุความอุทธรณ์เริ่มนับในวันที่ ๑๕ คือวันรุ่งขึ้นส่วนข้อที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรนั้น ตามมาตรา ๑๕๘ ข้อ ๕ เห็นว่าโจทก์มิได้ระบุการกระทำผิดฐานรับของโจรในฟ้อง จะลงโทษจำเลยมิได้ให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ปล่อยจำเลยไป
