แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำฟ้องอุทธรณ์ของผู้คัดค้านนอกจากจะมีเนื้อหาและเหตุผลคัดค้านคำพิพากษาศาลชั้นต้นของผู้คัดค้านที่ 2 แล้ว ในคำขอท้ายอุทธรณ์ก็มีข้อความที่ผู้คัดค้านทั้งสองขอให้ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้นร่วมกันมา แสดงว่าผู้คัดค้านทั้งสองร่วมอุทธรณ์มาในฉบับเดียวกันแม้ผู้คัดค้านที่ 2 ไม่ได้ระบุชื่อในหัวข้อรายการแห่งคดีเพราะพลั้งเผลอ ก็ถือได้ว่าผู้คัดค้านที่ 2อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นด้วย
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 7201 เนื้อที่ประมาณ 33 3/4 ตารางวา เป็นของผู้ร้องโดยการครอบครอง ขอให้ศาลมีคำสั่งว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องด้วยการครอบครองตามกฎหมาย
ผู้คัดค้านทั้งสองยื่นคำร้องคัดค้านว่า ที่ดินพิพาทเป็นผู้คัดค้านที่ 2 ซึ่งซื้อจากผู้คัดค้านที่ 1 โดยชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่ดินโฉนดเลขที่ 7201 เลขที่ดิน 287หมู่ที่ 1 ตำบลทัพทัน จังหวัดอุทัยธานี จำนวน 33 3/4 ตารางวาเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องโดยการครอบครองปรปักษ์
ผู้คัดค้านที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้คัดค้านทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า ที่ศาลอุทธรณ์ไม่วินิจฉัยคดีให้แก่ผู้คัดค้านที่ 2 ชอบหรือไม่ เห็นว่าคำฟ้องอุทธรณ์ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมานั้น นอกจากจะมีเนื้อหาและเหตุผลคัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นของผู้คัดค้านที่ 2 แล้ว ในคำขอท้ายอุทธรณ์ก็มีข้อความที่ผู้คัดค้านทั้งสองขอให้ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้นร่วมกันมาด้วย แสดงว่าผู้คัดค้านทั้งสองร่วมอุทธรณ์มาในฉบับเดียวกันจริง และเมื่อพิจารณาถึงพฤติการณ์ที่ผู้คัดค้านที่ 2 เป็นทนายความให้ผู้คัดค้านที่ 1 ซึ่งทำคำคู่ความร่วมกันมาตลอดตั้งแต่ศาลชั้นต้น ประกอบกับเหตุผลที่ผู้คัดค้านทั้งสองแพ้คดีด้วยกันมาแล้ว จึงไม่มีข้อสงสัยว่าผู้คัดค้านทั้งสองจะไม่ร่วมอุทธรณ์ด้วยกันอีก ข้อเท็จจริงเชื่อว่าที่ผู้คัดค้านที่ 2 ไม่ได้ระบุชื่อในหัวข้อรายการแห่งคดีไว้เป็นการพลั้งเผลอหลงลืมซึ่งเกิดขึ้นได้ตามปกติ จะถือเอามาเป็นเหตุว่าผู้คัดค้านที่ 2 ไม่มีเจตนาอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นไม่ได้ชอบที่ศาลอุทธรณ์จะวินิจฉัยคดีให้ผู้คัดค้านที่ 2 การที่ศาลอุทธรณ์ไม่วินิจฉัยคดีให้ผู้คัดค้านที่ 2 จึงเป็นการไม่ปฏิบัติตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งว่าด้วยคำพิพากษาหรือคำสั่งตามมาตรา 141 ให้ครบถ้วน แต่อย่างไรก็ตามมีข้อเท็จจริงปรากฏอยู่แล้วในสำนวนเป็นการยุติและเพียงพอที่ศาลฎีกาจะวินิจฉัยคดีให้ผู้คัดค้านที่ 2 ได้เอง จึงไม่จำเป็นต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่
พิพากษาแก้เป็นว่า ที่ดินโฉนดเลขที่ 3201 เลขที่ดิน 287หน้าสำรวจ 1019 หมู่ที่ 1 ตำบลทัพทัน จังหวัดอุทัยธานี เนื้อที่33 3/4 ตารางวา เป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องโดยการครอบครองปรปักษ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
