คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5837/2530

แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ

ย่อสั้น

ผู้เสียหายยอมให้จำเลยกระทำอนาจารโดยโง่เขลาเบาปัญญาและหลงเชื่ออย่างงมงาย ว่าจำเลยรักษาโรคให้ได้ ดังนี้ ไม่เป็นการกระทำโดยขู่เข็ญ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือโดยผู้เสียหายอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ จำเลยกระทำต่อผู้เสียหายซึ่งมีอายุเกินกว่า 13ปี จึงไม่เป็นความผิด.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 278
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ให้จำคุก 2 ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “…ข้อเท็จจริงตามที่โจทก์จำเลยรับกันฟังได้ว่า ตามวันเวลาเกิดเหตุ จำเลยใช้เท้าเหยียบที่หน้าขาอวัยวะเพศ บริเวณท้องและหน้าอกผู้เสียหายกับใช้มือลูกคลำบีบทั่วร่างกายผู้เสียหาย คือ ทั้งที่นมและอวัยวะเพศ ตลอดจนใช้นิ้วมือล้วงช่องคลอดผู้เสียหายและจำเลยให้ผู้เสียหายนอนโก้งโค้งมีปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยว่า จำเลยกระทำผิดตามฟ้องหรือไม่โจทก์มีนาง อ. ผู้เสียหาย เบิกความยืนยันว่า ผู้เสียหายนอนโก้งโค้งอยู่ประมาณ 5 นาที ไม่เห็นจำเลยทำอะไร แล้วผู้เสียหายได้ยินเสียงสามีผู้เสียหายพูดว่า ไอ้หมอทำไมมึงทำอัปรีย์แบบนี้ มึงรักษากันแบบนี้หรือ ผู้เสียหายหันไปดูจำเลย เห็นจำเลยดึงกางเกงขึ้นรูดซิป ก่อนที่จะดึงกางเกงขั้นนั้น ผู้เสียหายเห็นอวัยวะเพศของจำเลยอยู่นอกกางเกงในและอยู่ในลักษณะใกล้จะตัวแข็งตัว น. สามีผู้เสียหายเป็นพยานเบิกความว่า พยานลุกขึ้นไปแง้มม่านที่บังประตูอยู่เห็นจำเลยกำลังจับให้ อ. นอนคว่ำในลักษณะโก้งโค้ง โดยจำเลยได้ดึงผ้าถึงที่ อ. นุ่งอยู่ให้พันจากก้นไป ในขณะนั้นจำเลยดึงกางเกงตัวนอกของจำเลยหลุดมาอยู่ตรงต้นขา จำเลยเอาอวัยวะเพศของจำเลยออกมานอกกางเกงในและจำเลยได้คลึงอวัยวะเพศของจำเลยห่างจากก้น อ. ประมมณ 2-3 นิ้ว เพื่อให้อวัยวะแข็งตัว หลังจากนั้นพยานได้พูดโวยวายว่ ไอ้สัตย์หมอทำไมมึงทำแบบนี้ พยานโจทก์ดังกล่าวไม่มีสาเหตุโกรธเคืองกับจำเลย และได้ไปร้องทุกข์ต่อร้อยตำรวจโท ไชยา การะเกต พนักงานสอบสวนในวันเกิดเหตุนั่นเองตามบันทึกมอบคดีในความผิดต่อส่วนตัว เอกสารหมาย จ.1 เขื่อว่าพยานโจทก์ทั้งสองเบิกความตามความจริง ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าผู้เสียหายยอมให้จำเลยซึ่งเป็นแพทย์แผนโบราณทำการรักษาโรคของผู้เสียหาย โดยใช้เหล็กเผาไฟให้แดงแล้วใช้เท้าจุ่มน้ำมันพืชเหยียบลงไปบนเหล็กแดงและใช้เท้าหเหยียบมือคลำทั่วร่างกายอันเปลื่อยเปล่าของผู้เสียหาย โดยเฉพาะที่นม อวัยวะเพศ ตลอดจนใช้นิ้วล้วงช่องคลอดผู้เสียหาย จำเลยให้ผู้เสียหายนอนโก้งโค้งแล้วจำเลยเอาอวัยวะเพศของจำเลยออกมาคลึงเพื่อให้อวัยวะเพศแข็งตัว โดยจำเลยยืนห่างก้นผู้เสียหาย 2-3 นิ้ว แสดงว่าผู้เสียหายยอมให้จำเลยกระทำอนาจารโดยโง่เขลาเบาปัญญาหลงเชื่ออย่างงมงายว่าจำเลยทำการรักษาโรคให้ได้ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นการขู่เข็ญโดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือขู่เข็ญจนผู้เสียหายอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ จำเลยกระทำต่อผู้เสียหายซึ่งมีอายุเกินกว่า 13 ปีการกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามฟ้อง เทียบเคียงได้กับคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 509/2529 ระหว่าง พนักงานอัยการจังหวัดลำพูนโจทก์ นายอุดมหรือสมเกียรติ เล็บครุฑ จำเลย ศาลฎีกาไม่เห็นด้วยกับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ฎีกาของจำำเลยฟังขึ้น”
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์.

Share