แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ที่เกิดในประเทศไทยและได้สัญชาติไทยในขณะเกิดมานั้น เมื่อบิดาไปขอรับใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวโดยมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยนั้น ผู้นั้นยังหาขาดจากการมีสัญชาติเป็นไทยไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เกิดที่จังหวัดสิงห์บุรี ในระหว่างที่โจทก์เป็นผู้เยาว์ บิดาได้ไปขอจดทะเบียนว่าโจทก์เป็นคนต่างด้าว เป็นการสำคัญผิดและทำให้โจทก์เสียหาย ขอให้พิพากษาเพิกถอนทำลายใบสำคัญทะเบียนต่างด้าวออกจากทะเบียน
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนทำลายใบสำคัญทะเบียนคนต่างด้าวมีชื่อนายแก้ว แซ่ลี้ ออกเสียจากทะเบียน
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า โจทก์เกิดในประเทศไทยและได้สัญชาติไทยในขณะเกิดมานั้นชอบแล้ว ปัญหามีว่า การที่บิดาโจทก์ได้ไปขอรับใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวให้โจทก์มานั้น จะถือว่าโจทก์ขาดจากสัญชาติไทยตลอดมาจนบัดนี้หรือไม่ ได้พิจารณาแล้ว คดีฟังได้ว่าโจทก์ไม่ได้รับใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวด้วยตนเอง หากแต่ว่าบิดาของโจทก์เป็นผู้ไปขอรับใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวมาให้โจทก์ ในระหว่างที่โจทก์ยังเป็นผู้เยาว์ ทั้ง ๆ ที่โจทก์มีสัญชาติไทยด้วยการเกิดอยู่แล้ว การกระทำของบิดาโจทก์ดังว่ามานี้ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รู้เห็นยินยอมด้วย ดังนี้ จะถือว่าโจทก์มีใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวโดยเจตนาสละสัญชาติไทยด้วยความสมัครใจหาได้ไม่ เมื่อเช่นนี้ โจทก์ยังหาได้ขาดจากการมีสัญชาติไทยไม่
พิพากษากลับ โดยพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
