แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อความที่คู่ความยกขึ้นอ้างอิงจะเป็นปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมายปัญหามีว่า จะเป็นสัญญาเช่าซื้อหรือเป็นสัญญา ซื้อขายนั้น ไม่ใช่เป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน อ้างฎีกาที่ 1153/2480
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าซื้อโรงเลื่อยจักร์ของโจทก์ แล้วผิดสัญญาไม่ชำระค่าเช่า ๒ งวดติด ๆ กัน โจทก์มีหนังสือบอกเลิกสัญญาและให้จำเลยออกจากโรงเลื่อยจักร์ จำเลยก็เพิกเฉย จึงฟ้องขอให้บังคับจำเลยออกจากโรงเลื่อย และเรียกค่าเสียหาย ๔๘๐ บาท กับต่อไปวันละ ๒๐ บาท
จำเลยรับว่าได้เช่าซื้อจริง แต่ไม่ได้ผิดสัญญา
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยผิดสัญญา จึงให้จำเลยออกจากโรงเลื่อย กับให้ใช้ค่าเสียหาย ๔๘๐ บาท กับต่อไปอีกวันละ ๒๐ บาท จนถึงศาลสั่งปิดโรงเลื่อยชั่วคราว
จำเลยอุทธรณ์ว่าสัญญารายนี้เป็นสัญญาซื้อขาย ไม่ใช่สัญญาเช่าซื้อ และว่าข้อนี้เป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน จำเลยจึงยกขึ้นอุทธรณ์ได้
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน จำเลยจึงยกขึ้นอ้างในชั้นอุทธรณ์ไม่ได้ จึงให้ยกอุทธรณ์เสีย
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่ว่าเป็นปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือไม่นั้น นับว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมาย แต่ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่จำเลยยกขึ้นอุทธรณ์ ไม่เป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน เพราะคดีนี้เป็นคดีแพ่งและเกี่ยวแก่เอกชนเป็นคน ๆ ไป อุทธรณ์ของจำเลยจึงต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๒๕ วรรค ต้น ให้ยกฎีกาของจำเลยเสีย.
