แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์เป็นผู้มีสิทธิหาผลประโยชน์จากการให้เช่าอาคารของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โจทก์ให้จำเลยเช่าอาคารโดยจำเลยทำสัญญากับโจทก์ว่าจะเป็นผู้เสียค่าภาษีโรงเรือนสำหรับอาคารที่เช่า ดังนี้แม้ตามสัญญาเช่าที่โจทก์พาจำเลยไปทำกับจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์จะ ระบุว่าจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยมีหน้าที่เสียภาษีโรงเรือนแต่เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมิได้เป็นผู้เสีย โจทก์เป็นผู้เสียซึ่งโจทก์ผลักภาระนี้ให้จำเลย จำเลยก็ต้องเป็นผู้เสียภาษีโรงเรือนตามสัญญาที่ ทำไว้กับโจทก์ จะยกสัญญาเช่าที่ทำไว้กับจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยขึ้นต่อสู้โจทก์ไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกไปจากอาคารที่เช่าและชดใช้ค่าภาษีโรงเรือนสำหรับอาคารที่เช่าซึ่งจำเลยสัญญาว่าจะเป็นผู้เสียและโจทก์ได้เสียแทนไป
จำเลยให้การว่า จำเลยไม่ได้ทำสัญญาเช่าอาคารจากโจทก์จำเลยไม่มีหน้าที่จะต้องเสียภาษีส่วนที่โจทก์เรียกให้จำเลยชำระขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์เป็นผู้มีสิทธิหาผลประโยชน์จากการให้เช่าอาคารของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโจทก์ให้จำเลยเช่าอาคารโดยจำเลยทำสัญญากับโจทก์ว่าจะเป็นผู้เสียค่าภาษีโรงเรือนสำหรับอาคารที่เช่า ดังนี้ แม้ตามสัญญาเช่าที่โจทก์พาจำเลยไปทำกับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์จะระบุว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีหน้าที่เสียภาษีโรงเรือนแต่เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมิได้เป็นผู้เสียโจทก์เป็นผู้เสีย ซึ่งโจทก์ผลักภาระนี้ให้จำเลยในฐานะผู้เช่า จำเลยก็ต้องเป็นผู้เสียภาษีโรงเรือนตามสัญญาที่ทำไว้กับโจทก์ จะยกสัญญาเช่าที่ทำไว้กับจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยขึ้นต่อสู้โจทก์ไม่ได้
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยชำระเงินค่าภาษีโรงเรือนที่โจทก์เสียแทนไปแก่โจทก์
