แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ระเบียบของกระทรวงการคลังโดยอนุมัติคณะรัฐมนตรีวางระเบียบไว้ว่าลูกจ้างคนใดต้องหาคดีอาญาและถูกควบคุมตัว ก็ให้กรม กองเจ้าสังกัดต่างๆ สั่งพักงานลูกจ้างนั้นไว้ก่อนไม่ให้ไล่ออกทันที ดังนี้ จำเลยซึ่งเป็นกรมเจ้าสังกัดจะต้องปฏิบัติตามระเบียบระเบียบเดิมของจำเลยที่ขัดกับระเบียบของกระทรวงการคลังเป็นอันถูกยกเลิกไปในตัวการที่จำเลยอุทธรณ์ระเบียบของจำเลยไปกระทรวงการคลังว่า ขัดกับระเบียบของจำเลย แต่กระทรวงการคลังก็ได้ตอบยืนยันไม่ยอมให้ถือระเบียบของจำเลย การที่จำเลยมีคำสั่งในระหว่างอุทธรณ์ระเบียบให้ไล่โจทก์ออกย้อนไปถึงวันโจทก์ถูกกล่าวหาและถูกจับกุมจึงเป็นการไม่ชอบด้วยระเบียบ
เมื่อคดีฟังไม่ได้ว่าโจทก์ได้ทราบคำสั่งให้ไล่ออกของจำเลย นับถึงวันฟ้องเกิน 1 ปี คดีโจทก์จึงยังไม่ขาดอายุความ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นข้าราชการประเภทลูกจ้างของกรมชลประทานจำเลย ค่าจ้างรายวัน ๆ ละ 27 บาท 19 สตางค์ รับราชการมาถึงวันฟ้อง 9 ปี 7 เดือน 16 วัน มีสิทธิรับเงินบำเหน็จตามกฎหมาย วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2505 โจทก์ถูกจับกุมคุมขังและถูกฟ้องฐานปล้นฆ่าคนตายซึ่งถึงที่สุดโดยศาลทหารกรุงเทพพิพากษายกฟ้องโจทก์ โจทก์ไปรายงานตัวขอกลับเข้าทำงาน จำเลยปฏิเสธว่ากรมมีคำสั่งไล่โจทก์ออกจากงานแล้วตั้งแต่วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2505คำสั่งจำเลยไม่ชอบด้วยกฎหมายขอให้จำเลยจ่ายค่าจ้าง 11,582.94 บาท กับดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า ตามระเบียบอันเป็นคำสั่งของจำเลย โจทก์จะต้องรายงานต้องคดีและยื่นใบลากิจ โจทก์เพิกเฉย ถือว่าโจทก์ขัดคำสั่งจึงสั่งไล่ออกฟ้องโจทก์ขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินค่าจ้าง 11,582.94 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งนับแต่วันฟ้อง ส่วนค่าบำเหน็จโจทก์ยังไม่มีสิทธิได้รับ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า พยานจำเลยยอมรับว่ามีระเบียบกระทรวงการคลังโดยอนุมัติคณะรัฐมนตรีวางระเบียบไว้ว่า ลูกจ้างคนใดต้องหาคดีอาญาและถูกควบคุมตัว ก็ให้กรมกองเจ้าสังกัดต่าง ๆ ตลอดจนกรมชลประทานจำเลยสั่งพักลูกจ้างนั้นไว้ก่อนไม่ให้ไล่ออกทันที ดังนี้ จำเลยจะต้องปฏิบัติตามระเบียบนั้น ระเบียบเดิมของจำเลยที่ขัดกับระเบียบของกระทรวงการคลังเป็นอันถูกยกเลิกไปในตัว จริงอยู่จำเลยได้อุทธรณ์ระเบียบไปกระทรวงการคลังว่าขัดกับระเบียบของกรมชลประทานแต่กระทรวงการคลังก็ได้ตอบยืนยันไม่ยอมให้ถือระเบียบของกรมชลประทานการที่จำเลยมีคำสั่งในระหว่างอุทธรณ์ระเบียบไปยังกระทรวงการคลังให้ไล่โจทก์ออกย้อนหลังไปถึงวันถูกกล่าวหาและถูกจับกุม จึงเป็นการไม่ชอบด้วยระเบียบดังกล่าว
จำเลยฎีกาว่า จำเลยไล่โจทก์ออกเพราะขัดคำสั่ง ไม่ใช่ไล่ออกเพราะโจทก์ต้องหาคดีอาญา เห็นว่าเป็นเรื่องเบี่ยงบ่ายไม่ปฏิบัติตามระเบียบของกระทรวงการคลัง ต้องถือว่าคำสั่งให้ไล่โจทก์ออกเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบ
ในข้อที่ว่าคดีโจทก์ขาดอายุความเพราะฟ้องเกิน 1 ปี นับแต่มูลละเมิดเกิดขึ้นนั้น คดีฟังไม่ได้ว่าโจทก์ทราบคำสั่งที่ให้ไล่โจทก์ออกนับถึงวันฟ้องเกิน 1 ปี คดีโจทก์จึงยังไม่ขาดอายุความ
พิพากษายืน
