แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หมิ่นประมาทเดิรด่าเขาไม่เป็นการใส่ความตาม ม.282 วิธีพิจารณาอาญา ฟ้องอ้างมาตราเดียว แต่คนละข้อศาลลงโทษอีกข้อหนึ่งได้ในมาตรานั้น
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยเดิรไปถึงหน้าจวน บ.ผู้รั้งผู้ว่าราชการจังหวัด ยกเท้าชี้ไปทางจวนและ+ด้วยถ้อยคำหยาบช้าเปนการหมิ่นประมาท บ. แล้วจำเลยเดิรไปที่ตลาดหลวงยังได้กล่าวคำหยาบด่า บ.และช.ถึงมารดาอีกดังนี้ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.๑๑๖,๓๓๕, ข้อ ๑๓ , ๓๓๙ ข้อ ๒ และ ม.๒๘๒ – ๗๒
ศาลเดิมยกฟ้องโจทก์ เพราะพะยานหลักฐานไม่พอ
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยทำครั้งนี้เนื่องจากการโกรธเคือง บ.เพราะ บ.รายงานไปตามหน้าที่จนเป็นเหตุให้ น.ออกจากราชการ จำเลยมีผิดตาม ม.๑๑๖ ฐานหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานกระทำการตามหน้าที่จำคุก ๓ เดือน
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์สืบไม่สมดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย จำเลยจึงยังไม่มีผิดตาม ม.๑๑๖ การที่จำเลยด่า บ.และ ช.ไม่เรียกว่าเป็นการใส่ความตาม ม.๒๘๒ และไม่ใช่หมิ่นแระมาทซึ่งหน้าตาม ม.๓๓๙ ข้อ ๒ ดังที่โจทก์ฟ้อง เพราะ บ.และข. ไม่อยู่และไม่ได้ยินถ้อยคำที่จำเลยกล่าว แต่การที่จำเลยเดิรด่า บ.และ ช.มีคนได้ยิน เปนการโฆษนาหมิ่นประมาทตาม ม.๓๓๙ ข้อ ๓ ถึงแม้โจทก์ไม่ได้ขอข้อนี้ ศาลลงโทษได้ เพราะอยู่ในประเภท+มาตราเดียวกับที่โจทก์ขอมา ให้ปรับจำเลย ๕๐ บาท
