แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจาะเผาต้นยางในป่า ให้น้ำมันไหลออกมาอยู่ในที่รอง ถือว่าได้ครอบครองน้ำมันยางนั้นแล้ว ผู้ที่บังอาจตักเอาน้ำมันนั้นไปโดยเจตนาทุจจริต ได้ชื่อว่าลักทรัพย์ ใช้ปืนยิงผู้ร้ายที่กำลังตักน้ำมันยางจากต้นยางถึงตาย เป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ.
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยกับนายเอ๊ยถือครองเป็นเจ้าของทำน้ำมันยาง จำเลยดูอยู่เพราะเคยมีคนร้ายลักตักน้ำมันยางจากต้นยางของจำเลยและนายเอ๊ยเสมอ ผู้ตายได้ลอบไปตักน้ำมันยางรายนี้ จำเลยจึงใช้ปืนยิงถูกผู้ตายตาย ศาลชั้นต้นเห็นว่าการทำน้ำมันยางเช่นนี้ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานจำเลยหรือผู้ตายไม่มีใครได้รับอนุญาตเช่นนี้ รูปเรื่อง ไม่ใช่ลักทรัพย์ จึงอ้างว่าป้องกันทรัพย์ไม่ได้ พิพากษาลงโทษจำเลยตามกฏหมายอาญามาตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๒ ปี.
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการทำน้ำมันยางเช่นนี้โดยมากทำกันเองโดยพลการ มีประเพณีว่าผู้ใดเจาะต้นยางรองน้ำมันถือว่าเป็นเจ้าของ จึงฟังว่าเป็นผู้ครอบครองได้ ผู้ใดบังอาจตักเอาน้ำมันยางนั้นไปโดยเจตนาทุจจริตได้ชื่อว่าลักทรัพย์ดั่งนี้การที่จำเลยใช้ปืนยิงผู้ตายขณะกำลังตักน้ำมันยางอยู่ จึงเป็นการป้องกันทรัพย์ แต่เป็นการกระทำที่เกินกว่าเหตุ จึงพิพากษาแก้ไห้จำคุกจำเลยตามมาตรา ๒๔๙,๕๓,๕๙ ๓ ปี ๖ เดือน.
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าน้ำมันยางรายนี้เป็นของจำเลยทำไว้ ผู้ตายไปลักตักจำเลยจึงได้ยิงตายดังนี้ ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานป้องกันทรัพย์เกิดแก่เหตุชอบแล้ว พิพากษายืน.
