แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
บทบัญญัติประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1706(3)นั้นหมายความว่า แม้ระบุทรัพย์สินที่ยกให้ไว้ไม่ชัดแจ้งเมื่อยังอาจพอทราบแน่นอนได้ย่อมหาตกเป็นโมฆะไม่ พินัยกรรมฉบับพิพาทไม่ได้ระบุเลขโฉนดที่ดินแปลงที่ยกให้แต่ระบุไว้เป็นสำคัญว่าคือที่ดินแปลงตั้งอยู่หมู่ที่ 1 ตำบลบางตลาด อำเภอปากเกร็ดจังหวัดนนทบุรี และยังระบุไว้อีกว่าเป็นที่ดินแปลงที่ผู้ทำพินัยกรรมมีกรรมสิทธิ์ร่วมอยู่กับนายนามและนายแนมโดยในพินัยกรรมระบุยกที่ดินให้เฉพาะส่วนของผู้ทำพินัยกรรมด้วย แม้ไม่ระบุจำนวนก็ย่อมชัดแจ้งแล้ว พินัยกรรมฉบับพิพาทจึงสมบูรณ์ใช้บังคับได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาว่าที่ดินตามโฉนดเลขที่ 1702 บางส่วนเป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ทั้งแปลงโดยการครอบครอง ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองดำเนินการขอออกโฉนดใหม่ใส่ชื่อโจทก์ถือกรรมสิทธิ์ร่วมด้วย จำเลยทั้งสองให้การว่า โจทก์ไม่ได้ครอบครองที่ดินในลักษณะการครอบครองปรปักษ์ ที่พิพาทเป็นของนางล้วนสองในเก้าส่วนในระหว่างพิจารณา คู่ความท้ากันให้ศาลวินิจฉัยเพียงประเด็นเดียวว่าพินัยกรรมท้ายฟ้องมีผลบังคับได้หรือไม่ ถ้ามีผลจำเลยยอมแพ้ถ้าไม่มีผล โจทก์ยอมแพ้
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ที่ดินตามฟ้องเป็นของโจทก์ ให้จำเลยที่ 2 ดำเนินการขอออกโฉนดใหม่โดยใส่ชื่อโจทก์ทั้งแปดเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ร่วมกัน จำเลยที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “จำเลยที่ 2 ฎีกาว่า พินัยกรรมฉบับพิพาทตกเป็นโมฆะเพราะมิได้ระบุเลขโฉนดที่ดินแปลงที่ทำพินัยกรรมยกให้จึงไม่อาจทราบได้ว่าเป็นที่ดินแปลงใดนั้นเกี่ยวกับปัญหาดังกล่าวนี้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1706(3) บัญญัติไว้ว่าพินัยกรรมเป็นโมฆะ ถ้าทรัพย์สินที่ยกให้โดยพินัยกรรมระบุไว้ไม่ชัดแจ้งจนไม่อาจที่จะทราบแน่นอนได้ ศาลฎีกาเห็นว่าที่กฎหมายบัญญัติไว้เช่นนั้นหมายความว่า แม้ระบุทรัพย์สินที่ยกให้ไว้ไม่ชัดแจ้ง แต่ยังอาจพอทราบแน่นอนได้ ก็หาตกเป็นโมฆะไม่ สำหรับปัญหาตามพินัยกรรมฉบับพิพาทนั้น แม้จะไม่ได้ระบุเลขโฉนดที่ดินแปลงที่ยกให้ไว้ แต่ก็ระบุไว้เป็นสำคัญว่า คือที่ดินแปลงตั้งอยู่หมู่ที่ 1 ตำบลบางตลาด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี และยังระบุไว้อีกว่าเป็นที่ดินแปลงที่ผู้ทำพินัยกรรมมีกรรมสิทธิ์ร่วมอยู่กับนายนามและนายแนม โห้เฉื่อย ด้วย ดังนี้ ย่อมพอทราบแน่นอนได้ว่าเป็นที่ดินแปลงใดได้แล้ว ส่วนที่จำเลยที่ 2 ฎีกาอีกว่าพินัยกรรมมิได้ระบุให้ชัดเจนว่ายกที่ดินให้จำนวนเท่าไรนั้น เห็นว่าพินัยกรรมระบุยกที่ดินให้เฉพาะส่วนของผู้ทำพินัยกรรม แม้ไม่ได้ระบุจำนวนก็ย่อมชัดแจ้งแล้ว จากเหตุผลดังได้วินิจฉัยมา พินัยกรรมฉบับพิพาทจึงสมบูรณ์ ใช้บังคับได้ตามกฎหมาย หาตกเป็นโมฆะไม่จำเลยที่ 2 ต้องเป็นฝ่ายแพ้ตามคำท้า ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว”
พิพากษายืน
