แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอหย่าจากการเป็นสามีภริยากับจำเลย และขอแบ่งสินสมรส ทางพิจารณาได้ความว่าโจทก์จำเลยไม่เป็นสามีภริยากัน ศาลก็ไม่จำต้องวินิจฉัยในเรื่องเหตุหย่า และในเรื่องแบ่งทรัพย์ต่อไป.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้โจทก์จำเลยหย่าขาดจากสามีภริยากัน และแบ่งสินสมรส จำเลยให้การว่าโจทก์จำเลยแต่งงานกันภายหลัง ก.ม.ว่าด้วยการจดทะเบียนสมรส แต่ไม่ได้จดทะเบียน และต่อมาได้เลิกร้างกันไป จนโจทก์ได้สามีใหม่ โจทก์จำเลยไม่มีสินสมรส ทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องเป็นทรัพย์ที่จำเลยทำมาหาได้ระหว่างอยู่กินด้วยกันกับภริยาใหม่ ศาลชั้นต้นฟังว่าโจทก์ไม่มีฐานะเป็นภริยาจำเลย ไม่มีสิทธิฟ้องคดีนี้ และเหตุหย่าฟังไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้โจทก์จำเลยหย่าขาดจากกัน และแบ่งสินสมรสอย่างชายหาบ หญิงคอน
จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาฟังว่า โจทก์จำเลยได้แต่งงานกันภายหลัง ป.ม.แพ่งฯ บรรพ ๕ และไม่ได้จดทะเบียนสมรส จึงไม่ใช่สามีภริยากัน เมื่อเช่นนี้ ก็ไม่ต้องวินิจฉัยในเรื่องหย่า และในเรื่องแบ่งทรัพย์
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
