แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าพนักงานผู้มีอำนาจออกบัตรอนุญาตให้ ผู้ถูกเกณฑ์กลับได้เมื่อมีเหตุจำเป็น ได้ออกบัตร์ด้วยความเท็จและลงวันเท็จมี ผิดตาม ม. 230 ไม่ใช่ 229
ย่อยาว
ได้ความว่านายดาราจำเลย เป็นปลัดอำเภอประจำตำบล ข้าหลวงประจำจังหวัดสั่งให้เป็นหจ้าหน้าที่ประจำหน่วยฝ่ายไทย เพื่อรับมอบกรรมการที่ถูกเกณฑ์ไปช่วยราชการทหารที่จากอำเภอต่าง ๆ ส่งมอบแก่หัวหน้าฝ่ายญี่ปุ่น และออกใบอนุญาตให้กรรมกรกลับก่อนกำหนดได้เมื่อมีเหตุจำเป็นจริง ๆ จำเลยได้เรียกเงินจากผู้ถูกเกณฑ์หลายคน แล้วจำเลยออกบัตรอนุญาตให้กลับก่อน โดยไม่มีเหตุจำเป็นจะต้องกลับก่อนกำหนดลงวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๔๘๗ ความจริงบัตรนี้ออกก่อนวันดังกล่าวนั้น เพื่อลวงผู้ที่เกี่ยวข้องว่าคนเหล่านั้นไปทำงานแล้ว
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม. ๑๓๘ และ ๒๓๐ ศาลอุทธรณ์แก้ฉะเพาะข้อกำหนดโทษ
นายดาราจำเลยฎีกาว่าความผิดของจำเลยไม่เข้า ม.๒๓๐ แต่เป็นผิดตาม ม.๒๒๙ ซึ่งจะลงโทษจำเลยไม่ได้
ศาลวินิจฉัยว่า จำเลยมีอำนาจออกบัตรอนุญาตให้ผู้ถูกเกณฑ์กลับก่อนกำหนดได้ การที่จำเลยออกบัตรโดยทุจจริต แม้จะออกไปก่อนรับตัวผู้ถูกเกณฑ์ ก็ไม่ทำให้จำเลยพ้นผิดฐานจดแจ้งข้อความเท็จลงในหนังสือไปได้ จึงพิพากษายืน
