แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าทุกข์ถูกกลุ้มรุมทำร้ายมาก่อนและกำลังวิ่งไล่กันมา จำเลยวิ่งข้ามถนนไปตีเจ้าทุกข์โดยไม่ปรากฏว่าได้มีการสมคบหรือคนร้ายได้เรียกร้องให้ช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์ ดังนี้จำเลยคงมีผิดแต่เฉพาะกรรมที่จำเลยได้กระทำลง
ย่อยาว
ได้ความว่า เจ้าทุกข์ถูกจีนประมาณ 100 คนไล่ทำร้ายมีบาดแผลสาหัส ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสองตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256 ฐานทำร้ายร่างกายสาหัส
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายคิมเม้งจำเลยไม่ได้กระทำผิด ส่วนนายเซียะฮีจำเลยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า พยานหลักฐานฟังได้ว่า ได้ทำร่างกายเจ้าทุกข์จริง แต่ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษตามมาตรา 256 นั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย เพราะทางพิจารณาได้ความเพียงว่า นายเซียะฮีจำเลยพาหาบเร่มาขายอยู่ที่ข้างถนน เมื่อเห็นพวกจีนไล่ตีเจ้าทุกข์ก็วิ่งข้ามถนนไปผสมตีเจ้าทุกข์ด้วย ไม่ปรากฏว่ามีการสมคบกันมาแต่ต้น หรือคนร้ายได้ขอร้องให้นายเซียะฮีจำเลยช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์แต่ประการใด บาดแผลสาหัสของเจ้าทุกข์คือแผลถูกแทงเข้าช่องท้อง ไม่ใช่แผลที่นายเซียะฮีตีด้วยได้ไม้คานและบาดแผลที่ถูกแทงนั้นได้เกิดมาก่อนแล้ว ไม่ปรากฏว่านายเซียะฮีได้รู้เห็นในการแทงนั้นด้วย นายเซียะฮีจำเลยจึงควรได้รับโทษตามผลที่ตนกระทำเท่านั้น พิพากษาแก้ให้ลงโทษนายเซียะฮีตามมาตรา 254
