คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 901/2533

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยยื่นอุทธรณ์และยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์ศาลต้องมีคำสั่งคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาก่อนมีคำสั่งคำฟ้องอุทธรณ์ ของจำเลยตาม ป.วิ.พ. มาตรา 156 วรรคสาม.

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารขนย้ายทรัพย์สินออกจากที่ดินและบ้านพิพาท และให้จำเลยชำระค่าเสียหายให้ยกฟ้องแย้งของจำเลย
จำเลยอุทธรณ์และยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์จำเลย และสั่งคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาว่า ศาลไม่รับอุทธรณ์ จึงให้ยกคำร้อง
จำเลยอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ และอุทธรณ์คำสั่งที่ให้ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา
ศาลอุทธรณ์สั่งอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ว่า ได้มีคำสั่งไว้ในคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาแล้วและสั่งคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ให้ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาว่า เมื่อศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยฟ้องอุทธรณ์ไมม่ได้เพราะยื่นเกินกำหนด ก็พึงสั่งยกคำร้องขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถานั้นเสีย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคสาม หาควรที่จะก้าวล่วงไปสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยเสียทีเดียวไม่ จึงให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นสั่งใหม่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคสาม
จำเลยฎีกา ขอให้รับอุทธรณ์ของจำเลย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาว่า ที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งใหม่นั้นไม่ชอบ และการที่ศาลชั้นต้นนัดให้จำเลยมาฟังคำพิพากษาโดยวิธีประกาศหน้าศาลไม่ชอบ อุทธรณ์ของจำเลยจึงยื่นภายในกำหนดแล้ว ขอให้รับอุทธรณ์ของจำเลย ศาลฎีกาเห็นว่าการที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งคำฟ้องอุทธรณ์ของจำเลยก่อนมีคำสั่งคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยเป็นการขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคสาม จึงเป็นการไม่ชอบด้วยกระบวนพิจารณา การที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้น และให้ศาลชั้นต้นพิจารณาสั่งใหม่นั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ดังนั้น จึงไม่มีความจำเป็นจะต้องสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยในชั้นนี้
พิพากษายืน.

Share