แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ออกเช็คลงวันล่วงหน้าเพื่อชำระหนี้ ถึงกำหนดโจทก์นำเช็คเข้าบัญชี ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน เพราะเงินไม่พอจ่ายในวันออกเช็ค เป็นความผิดตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2497 มาตรา 3
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยรวม 1 ปี 4 เดือน ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “แม้ข้อเท็จจริงจะเป็นดังจำเลยนำสืบว่า เมื่อจำเลยได้รับเงินที่จำเลยยืมจากโจทก์ จำเลยออกเช็คพิพาทสั่งจ่ายเงินซึ่งมีเงินต้นและดอกเบี้ยรวมอยู่ด้วยให้โจทก์ แต่ข้อที่ว่าโจทก์คิดดอกเบี้ยร้อยละ 2 ต่อเดือนก็เป็นเพียงข้อกล่าวอ้างลอย ๆ ซึ่งรับฟังไม่ได้ทั้งจำเลยรับว่า เช็คที่จำเลยสั่งจ่ายให้โจทก์ครั้งก่อน ๆ เรียกเก็บเงินได้ ส่วนครั้งพิพาท จำเลยเอาเงินเข้าบัญชีไม่ทันโดยเก็บเงินจากลูกค้าไม่ได้ จำเลยไม่มีเจตนาโกงโจทก์ เช่นนี้ แสดงว่าจำเลยออกเช็คพิพาทชำระหนี้ให้โจทก์นั่นเอง และเมื่อเช็คพิพาทหมาย จ.1 และ จ.3 ถึง จ.9 รวม 8 ฉบับ ตามที่ศาลชั้นต้นรับฟังมาเป็นยุติ เป็นเช็คลงวันที่ออกเช็คล่วงหน้า เมื่อถึงกำหนด โจทก์นำเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงิน ธนาคารตามเช็คพิพาทปฏิเสธการจ่ายเงิน เพราะเงินในบัญชีของจำเลยในวันออกเช็คไม่พอจ่ายตามใบคืนเช็คเอกสารหมาย จ.10 และ จ.12 ถึง จ.18 ดังนี้ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการออกเช็คโดยเจตนาไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค และออกเช็คให้ใช้เงินมีจำนวนสูงกว่าจำนวนเงินที่มีอยู่ในบัญชีอันจะพึงให้ใช้เงินได้ในขณะออกเช็คนั้นเป็นความผิดตามฟ้อง อนึ่งที่จำเลยนำสืบว่าในการกู้ยืมเงินหากโจทก์คิดดอกเบี้ยเกิน โจทก์ก็คืนให้ ครั้งสุดท้ายโจทก์คืนให้เมื่อวันที่ 20 เดือนมกราคม พ.ศ. 2521 นั้นแม้เป็นความจริง ก็เป็นการแสดงว่าจำเลยออกเช็คพิพาทให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ เพียงแต่หากพบว่ามีการคิดดอกเบี้ยเกินโจทก์ก็คืนให้เท่านั้น หาทำให้การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดไม่”
พิพากษาแก้ ลงโทษตามศาลชั้นต้น
