คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 490/2469

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ขับรถทับคนตาย ความประมาทของผู้ตายเปนข้อแก้ตัว

ย่อยาว

ผู้ตายโดยสารรถยนต์จ้าง พอมาถึงตัวเลี้ยวทางแยก ผู้ตายบอกให้รถหยุด แล้วก็ลงจากรถเดินอ้อมไปทางหลังรถที่ตนโดยสารมาหมายใจจะข้ามฟากก็พอดีกับรถยนต์คันที่จำเลยขับแล่นสวนมา โดนผู้ตายล้มลงแล้วเลยทับแลลากตัวผู้ตายติดท้องรถไป ๑๕ เมเตอร์ ๗๕ เซนติเมตร ตัวผู้ตายจึงหลุดออกจากท้องรถ แลรถยังแล่นเลยไปอีก ๓ เมเตอร์เศษ (พอทับคนแล้วรถยังแล่นไปอีก ๑๘ เมเตอร์ ๗๕ เซนติเมตรเศษเท่ากัน ๓๙ ศอกเศษ จึงหยุด) ที่ ๆ เกิดเหตุเปนถนนกว้าง ๔ เมเตอร์ มีหมู่บ้านคนกระหร่อมกระแหรม แต่ทางโล่งเห็นได้ตลอด ทั้งไม่มีผู้คนเดินสับสนรถจำเลยได้ลดฝีจักรลงมาถึงชั่วโมงละ ๑๕ ไมล์ แลเปิดแตรดัง ๆ หลายครั้ง จึงเปนการระมัดระวังสมควรแก่เหตุการณ์โดยปรกติอยู่แล้ว แต่เหตุเกิดขึ้นโดยเผอิญผู้ตายจะข้ามถนนจึงเดินอ้อมเดินมาทางท้ายรถที่ตนโดยสาร ซึ่งจำเลยเห็นไม่ได้เพราะรถบัง พอผู้ตายออกพ้นท้ายรถก็พอดีถูกรถทับเอา จึงเปนเรื่องซึ่งนอกเหนือความรู้สึกของคนขับรถธรรมดา ถ้าผู้ตายระมัดระวังตัวบ้างเพียงดูซ้ายแลขวาเสียก่อนออกเดินเท่านั้นก็จะไม่ถูกรถชน
ฎีกาเห็นว่า เปนเหตุสุดวิสัยของจำเลยหาใช่โดยความประมาทไม่

Share