แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ตามคำฟ้องโจทก์ได้ติดรูปเครื่องหมายการค้าที่อ้างว่าจำเลยใช้กับกางเกงยีนของกลางอันเป็นเครื่องหมายการค้าซึ่งเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมเข้ามาด้วยถึงแม้รูปเครื่องหมายการค้าที่โจทก์ติดมาในฟ้องจะไม่ชัดเจนในรายละเอียด แต่ก็ยังเห็นได้ถึงลักษณะโครงสร้างที่เป็นสาระสำคัญได้ ซึ่งในชั้นพิจารณาโจทก์และโจทก์ร่วมย่อมสามารถนำสืบโดยเสนอเครื่องหมายการค้าที่อ้างว่าจำเลยใช้กับกางเกงยีนซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าที่เลียนแบบตามฟ้องได้ว่าคือเครื่องหมายการค้าตามภาพถ่ายกางเกงยีนของกลางเอกสารหมาย จ.5 ซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าแบบเดียวกับเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 กรณีจึงไม่ใช่เรื่องข้อเท็จจริงที่ปรากฏในการพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวมาในฟ้อง
เป็นเครื่องหมายการค้าของจำเลยที่ใช้กับกางเกงยีนของกลาง แม้ว่าพิจารณาโดยรวมแล้วมีส่วนที่แตกต่างจากอันเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมก็ตาม แต่เครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมสาระสำคัญอยู่ที่เสียงเรียกขาน คำว่า CANTONAส่วนเครื่องหมายการค้าซึ่งใช้ติดกางเกงยีนก็มีตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA และออกเสียงเรียกขานว่า คันโตนา เช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม นอกจากนี้แถบผ้าแสดงขนาดของกางเกงยีนของจำเลยก็ปักอักษรโรมันคำว่า CANTONA แสดงว่าตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA เป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายการค้าซึ่งติดอยู่กับกางเกงยีนเช่นกัน มิใช่เป็นเพียงส่วนประกอบ ทั้งตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONAเป็นคำเฉพาะ ไม่ใช่คำสามัญที่มีความหมายธรรมดาทั่ว ๆ ไป เมื่อเครื่องหมายการค้าที่ติดกับกางเกงยีนของจำเลยมีตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA เป็นสาระสำคัญแล้วแม้ตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA ในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมมีลักษณะเป็นอักษรประดิษฐ์ซึ่งต่างจากตัวอักษรโรมันในเครื่องหมายการค้าที่ติดกับกางเกงยีนของจำเลยซึ่งเขียนด้วยตัวพิมพ์ธรรมดาก็ถือได้ว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยเป็นเครื่องหมายการค้าที่เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม
เครื่องหมายการค้าซึ่งติดอยู่กับกางเกงยีนของกลางนั้น มีสาระสำคัญอยู่ที่คำว่า CANTONA เช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม การที่เครื่องหมายการค้าซึ่งติดอยู่กับกางเกงยีนถูกนำมาใช้กับสินค้าประเภทเดียวกันกับสินค้าประเภทกางเกงของโจทก์ร่วมที่ได้จดทะเบียนไว้ จึงอาจทำให้บุคคลอื่นเชื่อว่าเครื่องหมายการค้าดังกล่าวเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม อันเป็นการทำขึ้นเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมที่ได้จดทะเบียนแล้วในราชอาณาจักรเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามมาตรา 109 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534การที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายกางเกงยีนของกลางที่มีเครื่องหมายการค้าเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมจึงเป็นความผิดตามมาตรา 110(1)
โจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า CANTONA มาตั้งแต่ปี 2538 โจทก์ร่วมจึงได้รับความคุ้มครองในฐานะเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น และมีสิทธิที่จะห้ามผู้ใดปลอม หรือเลียนเครื่องหมายการค้า ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าฯมาตรา 53 ซึ่งการที่โจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านี้ก็ไม่ปรากฏว่าได้มีการขอให้เพิกถอนหรือนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้มีคำสั่งให้เพิกถอนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามมาตรา 63 แต่อย่างใด การที่โจทก์ร่วมขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า จึงถือว่าเป็นการกระทำโดยสุจริตตามมาตรา 6 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ประกอบกับโจทก์ร่วมได้ผลิตกางเกงยีนใช้ชื่อในการประกอบการว่า กิจเจริญ มาเป็นเวลาเกือบ 10 ปี แล้ว โดยโจทก์และโจทก์ร่วมได้อ้างส่งกางเกงยีนที่โจทก์ร่วมผลิตและใช้เครื่องหมายการค้า CANTONA เป็นวัตถุพยาน พฤติการณ์จึงเชื่อได้ว่าโจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเพื่อประกอบกิจการของโจทก์ร่วมโดยสุจริต
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นายประกิจ ชลาธารพิพัฒน์ ผู้เสียหายเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้ารูปใบหน้าคนประดิษฐ์ประกอบคำว่า CANTONA ที่เป็นตัวหนังสือประดิษฐ์ซึ่งจดทะเบียนไว้กับกรมทรัพย์สินทางปัญญาสำหรับสินค้าจำพวก 25 (ใหม่) รายการสินค้าเสื้อ กางเกง จำเลยเสนอจำหน่ายและมีไว้เพื่อจำหน่ายกางเกงยีนที่มีเครื่องหมายการค้าอันเป็นการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายซึ่งจดทะเบียนไว้แล้วโดยชอบ เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าสินค้าของจำเลยเป็นสินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย โดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่ากางเกงยีนดังกล่าวเป็นสินค้าที่มีผู้ผลิตขึ้นโดยเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 4, 109, 110, 115 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 32, 33 และริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ระหว่างพิจารณานายประกิจ ชลาธารพิพัฒน์ ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางอนุญาต
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 110(1) ประกอบมาตรา 109 ลงโทษจำคุก 1 ปี และปรับ 160,000 บาทเมื่อพิเคราะห์พฤติการณ์แห่งคดีประกอบไม่ปรากฏว่าจำเลยเคยได้รับโทษจำคุกมาก่อนจึงเห็นสมควรให้โอกาสจำเลยกลับตัวต่อไป โทษจำคุกให้รอการลงโทษมีกำหนด 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า”พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟังได้ว่า โจทก์ร่วมจดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้ารูปใบหน้าคนประดิษฐ์ ประกอบอักษรโรมันลักษณะตัวอักษรประดิษฐ์คำว่า CANTONA ตามหนังสือสำคัญแสดงการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย จ.1 เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2541 เจ้าพนักงานตำรวจจับกุมจำเลยพร้อมยึดกางเกงยีนของกลางซึ่งแต่ละตัวติดเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 และ ล.4ที่ขอบและกระเป๋ากางเกงยีนด้านหลัง ตามภาพถ่ายกางเกงยีนของกลางเอกสารหมาย จ.5 จำนวน 3,900 ตัว นำส่งพนักงานสอบสวนกล่าวหาเป็นคดีนี้ชั้นสอบสวนจำเลยให้การปฏิเสธ
มีปัญหาต้องวินิจฉัยว่า จำเลยกระทำความผิดตามฟ้องหรือไม่ ที่จำเลยอุทธรณ์ว่าการที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางหยิบยกเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 ขึ้นมาวินิจฉัยว่า เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมาย จ.1 เป็นการไม่ชอบ เพราะตามฟ้องนั้นโจทก์บรรยายว่ากางเกงยีนของกลางของจำเลยใช้เครื่องหมายการค้ามีลักษณะสำคัญ 2 ส่วน คือคำว่า CANTONA และรูปนกอินทรี เท่านั้น แต่ทางพิจารณาได้ความว่า กางเกงยีนของกลางของจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งมีลักษณะแตกต่างกับเครื่องหมายการค้าที่โจทก์บรรยายฟ้องโดยสิ้นเชิง ข้อเท็จจริงที่รับฟังได้ในทางพิจารณาจึงแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในคำฟ้องศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางควรต้องพิพากษายกฟ้องตามมาตรา 192 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญานั้น เห็นว่า คำฟ้องโจทก์เป็นการบรรยายสรุปข้อเท็จจริงในสาระสำคัญที่พอให้เข้าใจข้อหาได้ดี เพื่อที่จะให้จำเลยต่อสู้คดีได้ถูกต้องเท่านั้นตามคำฟ้องของโจทก์ได้ติดรูปเครื่องหมายการค้าที่กล่าวอ้างว่าจำเลยใช้กับกางเกงยีนของกลางอันเป็นเครื่องหมายการค้าซึ่งเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมเข้ามาด้วยถึงแม้เครื่องหมายการค้าที่โจทก์ติดมาในฟ้องจะไม่ชัดเจนในรายละเอียด แต่ก็ยังเห็นได้ถึงลักษณะโครงสร้างที่เป็นสาระสำคัญได้ ซึ่งในชั้นพิจารณาโจทก์และโจทก์ร่วมย่อมสามารถนำสืบโดยเสนอเครื่องหมายการค้าที่อ้างว่าจำเลยใช้กางเกงยีนของกลางซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าที่เลียนแบบตามฟ้องได้ว่า คือเครื่องหมายการค้าตามภาพถ่ายกางเกงยีนของกลางเอกสารหมาย จ.5 ซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าแบบเดียวกับเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 กรณีจึงไม่ใช่เรื่องข้อเท็จจริงที่ปรากฏในการพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวมาในฟ้องและจะต้องยกฟ้องดังที่จำเลยอุทธรณ์แต่อย่างใดอุทธรณ์จำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้น ที่จำเลยอุทธรณ์ประการต่อไปว่า เครื่องหมายการค้าที่ใช้กับกางเกงยีนของกลางของจำเลยตามเอกสารหมาย ล.3 แตกต่างจากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมาย จ.1 โดยสิ้นเชิง เพราะเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมมี 2 ส่วน คือ รูปใบหน้าคนอมยิ้มในดวงอาทิตย์ และคำว่า CANTONA ซึ่งเป็นอักษรโรมันที่เขียนลวดลายอ่านยาก ส่วนเครื่องหมายการค้าที่ใช้กับกางเกงยีนของกลางของจำเลยมีสีสันมากกว่ากันโดยมีรูปนกอินทรีกำลังบินถลาร่อน มีตัวอักษรโรมันจำนวน 7 ถึง 9 บรรทัด ซึ่งเขียนด้วยตัวพิมพ์ธรรมดาอ่านง่าย คำว่า CANTONA เป็นเพียงส่วนประกอบคำหนึ่งของเครื่องหมายการค้าที่ใช้กับกางเกงยีนของกลางของจำเลยเท่านั้น ซึ่งคำนี้ไม่มีลักษณะเหมือนหรือเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมเลยที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางวินิจฉัยกางเกงยีนของกลางของจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าซึ่งเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมจึงเป็นการคลาดเคลื่อนนั้นเห็นว่า เครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมายจ.1 และเครื่องหมายการค้าที่ใช้กับกางเกงยีนของกลางตามเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งมีรายละเอียดดังต่อไปนี้นั้น ลักษณะเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งใช้กับกางเกงยีนของกลางนั้นแม้ว่าพิจารณาโดยรวมแล้วมีส่วนที่แตกต่างจากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมาย จ.1 ก็ตาม แต่เครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมาย จ.1 นั้นเห็นได้ชัดว่าสาระสำคัญอยู่ที่เสียงเรียกขานคำว่า CANTONA ส่วนเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งใช้ติดกับกางเกงยีนของกลาง ก็มีตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA และออกเสียงเรียกขานว่า คันโตนา เช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมนอกจากนี้แถบผ้าแสดงขนาดของกางเกงยีนของกลางของจำเลยก็ปักอักษรโรมันคำว่า CANTONA อันแสดงว่าตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA เป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งติดอยู่กับกางเกงยีนของกลางเช่นกัน มิใช่เป็นเพียงส่วนประกอบดังเช่นที่จำเลยอุทธรณ์ ซึ่งแตกต่างจากข้อเท็จจริงตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5006/2540 ที่จำเลยคดีดังกล่าวนำคำว่า COOK ไปประกอบเครื่องหมายการค้าของตน ทั้งคำว่า COOK เป็นคำสามัญทั่ว ๆ ไปที่ผู้ใดก็ย่อมนำไปใช้ประกอบเครื่องหมายการค้าของตนที่มีลักษณะแตกต่างไปได้แต่ตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA เป็นคำเฉพาะ ไม่ใช่คำสามัญที่มีความหมายธรรมดาทั่ว ๆ ไปเมื่อเครื่องหมายการค้าที่ติดกับกางเกงยีนของกลางของจำเลยมีตัวอักษรโรมันคำว่าCANTONA เป็นสาระสำคัญแล้ว ดังนั้น แม้ตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA ในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมมีลักษณะเป็นอักษรประดิษฐ์ ซึ่งต่างจากตัวอักษรโรมันคำว่า CANTONA ในเครื่องหมายการค้าที่ติดกับกางเกงยีนของกลางของจำเลย ซึ่งเขียนด้วยตัวพิมพ์ธรรมดาดังที่จำเลยอุทธรณ์ก็ตาม ก็ถือได้ว่าเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 เป็นเครื่องหมายการค้าที่เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางวินิจฉัยมาอุทธรณ์จำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้น ที่จำเลยอุทธรณ์ต่อไปว่า เครื่องหมายการค้าที่ถือว่าเลียนเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นนั้นจะต้องปรากฏด้วยว่าได้กระทำโดยมีเจตนาพิเศษเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วแต่เครื่องหมายการค้าที่ใช้กับกางเกงยีนของกลางของจำเลยตามเอกสารหมาย ล.3 แตกต่างจากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามเอกสารหมาย จ.1 จึงถือได้ว่าเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 มิได้ทำขึ้นเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม จึงขาดองค์ประกอบของความผิดตามมาตรา 109 การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามมาตรา 110(1) ด้วยนั้น เห็นว่า เครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 ซึ่งติดอยู่กับกางเกงยีนของกลางนั้นมีสาระสำคัญอยู่ที่คำว่า CANTONA เช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย จ.1 ของโจทก์ร่วม ดังที่ได้วินิจฉัยไว้แล้วข้างต้น การที่เครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 ถูกนำมาใช้กับสินค้าประเภทเดียวกันกับสินค้าของโจทก์ร่วมตามที่โจทก์ร่วมได้จดทะเบียนไว้ตามเอกสารหมาย จ.1 อันได้แก่ สินค้าประเภทกางเกงจึงอาจทำให้บุคคลอื่นหลงเชื่อว่าเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย ล.3 เป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วม ดังนั้น จึงฟังได้ว่าเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย ล.3 เป็นเครื่องหมายการค้าที่ทำขึ้นเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมที่ได้จดทะเบียนแล้วในราชอาณาจักร เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามมาตรา 109 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 การที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายกางเกงยีนของกลางที่มีเครื่องหมายการค้าเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมจึงเป็นความผิดตามมาตรา 110(1) แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ดังที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางวินิจฉัย อุทธรณ์จำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้น ที่จำเลยอุทธรณ์ต่อไปว่าโจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเอกสารหมาย จ.1 โดยไม่สุจริตเพราะโจทก์ร่วมไม่เคยผลิตกางเกงหรือเสื้อผ้าที่ใช้เครื่องหมายการค้าตามที่ได้จดทะเบียนไว้เลยแต่จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าของจำเลยตามเอกสารหมาย ล.3 และ ล.4 ซึ่งจำเลยได้ใช้มานานนับ 10 ปี แล้ว โดยผลิตกางเกงยีนและใช้เครื่องหมายการค้าทั้งสองดังกล่าวของจำเลยติดที่กางเกงยีนนั้น เห็นว่า โจทก์และโจทก์ร่วมมีนางมณีรัตน์ วรรณบูรณ์ นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ามาเบิกความเป็นพยานว่า โจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย จ.1 ตั้งแต่ปี 2538 ดังนั้นโจทก์ร่วมจึงได้รับความคุ้มครองในฐานะเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น และมีสิทธิที่จะห้ามผู้ใดปลอมหรือเลียนเครื่องหมายการค้าตามมาตรา 53 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ที่จำเลยอ้างว่าโจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย จ.1 โดยไม่สุจริตเพราะไม่ได้มีการผลิตกางเกงยีนโดยใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าว ก็ไม่ปรากฏว่าได้มีการขอให้เพิกถอนหรือนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้มีคำสั่งให้เพิกถอนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมตามมาตรา 63 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ. 2534 แต่อย่างใด การที่โจทก์ร่วมขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามเอกสารหมาย จ.1 จึงถือว่าเป็นการกระทำไปโดยสุจริตตามบทบัญญัติมาตรา 6 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ประกอบกับโจทก์ร่วมได้เบิกความว่า ได้ประกอบกิจการผลิตกางเกงยีนใช้ชื่อในการประกอบการว่ากิจเจริญมาเป็นเวลาเกือบ 10 ปี แล้ว โดยโจทก์และโจทก์ร่วมได้อ้างส่งกางเกงยีนที่โจทก์ร่วมผลิตและใช้เครื่องหมายการค้า CANTONA เป็นวัตถุพยานตามหมาย จ.14 ส่วนจำเลยมิได้นำสืบให้เห็นเช่นที่อุทธรณ์พฤติการณ์จึงเชื่อได้ว่าโจทก์ร่วมจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเพื่อประกอบกิจการของโจทก์ร่วมโดยสุจริต อุทธรณ์จำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้นแต่การกระทำความผิดของจำเลยดังกล่าวเป็นความผิดที่มีทั้งโทษจำคุกและปรับ โดยโทษปรับนั้นมีโทษขั้นสูงไม่เกิน 200,000 บาท เท่านั้น แม้กางเกงยีนของกลางที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายจะมีถึง 3,900 ตัว ก็ตาม แต่การที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางลงโทษปรับจำเลยถึง 160,000 บาท นั้นหนักเกินไป ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศเห็นควรกำหนดโทษปรับเสียใหม่ให้เหมาะสมแก่รูปคดีอุทธรณ์ของจำเลยฟังขึ้นบางส่วน”
พิพากษาแก้เป็นว่า เฉพาะโทษปรับให้ปรับจำเลย 100,000 บาท นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง
