แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ผู้ร้องเลื่อนคดีและถือว่าผู้ร้องไม่มีพยานมาสืบในชั้นไต่สวนคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาแล้วมีคำสั่งยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้องในวันเดียวกันผู้ร้องจึงมีสิทธิอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่อนุญาตให้เลื่อนคดีได้แม้จะมิได้โต้แย้งไว้ การอุทธรณ์ดังกล่าวมีกำหนดเวลาหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ศาลได้มีคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา226(2)มิใช่เป็นการอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาซึ่งต้องอุทธรณ์ภายในกำหนดเจ็ดวันนับแต่วันมีคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา156 ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้ร้องโดยไม่วินิจฉัยประเด็นที่ผู้ร้องอุทธรณ์เรื่องการขอเลื่อนคดีศาลฎีกาให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่ในประเด็นที่ผู้ร้องอุทธรณ์ได้.
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์สินของจำเลยทั้งสามหลายรายการผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ปล่อยทรัพย์ที่ยึดอ้างว่า ทรัพย์ทุกรายการเป็นของผู้ร้องและผู้ร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา โจทก์คัดค้าน ขอให้ยกคำขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้อง ในวันนัดไต่สวนคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา ทนายผู้ร้องขอเลื่อนคดีอ้างว่าตัวผู้ร้องป่วย ทนายโจทก์แถลงคัดค้านว่าผู้ร้องไม่มีใบรับรองแพทย์มาแสดงทั้งมีพฤติการณ์เป็นการประวิงคดี ไม่สมควรให้เลื่อนคดี ศาลสอบทนายผู้ร้องแล้วแถลงว่า หากศาลจะให้ชำระค่าใช้จ่ายของทนายโจทก์เป็นเงิน 100 บาท ทนายผู้ร้องก็ไม่สามารถจะชำระให้ได้ เพราะผู้ร้องมิได้มอบหมายมา ทั้งไม่สามารถติดต่อหาเงินที่อื่นมาชำระ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่า พฤติการณ์และเหตุผลในการขอเลื่อนคดีของผู้ร้องไม่สู้มีน้ำหนัก ทั้งผู้ร้องไม่สามารถปฏิบัติให้ถูกต้องตามกระบวนพิจารณาในการขอเลื่อนคดีได้ด้วย จึงไม่อนุญาตให้ผู้ร้องเลื่อนคดีและถือว่าผู้ร้องไม่มีพยานมาสืบในชั้นไต่สวนขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา และมีคำสั่งยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้อง ให้ผู้ร้องนำเงินค่าขึ้นศาลมาชำระภายใน 15 วัน ผู้ร้องไม่นำเงินค่าขึ้นศาลมาชำระตามกำหนด ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับคำร้องขัดทรัพย์ ให้จำหน่ายคดีจากสารบบความ ผู้ร้องอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้องเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2527 ผู้ร้องอุทธรณ์คำสั่งเมื่อวันที่ 2 มกราคม2528 เกินกำหนดเจ็ดวัน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156ผู้ร้องไม่มีสิทธิอุทธรณ์ ที่ศาลชั้นต้นรับอุทธรณ์ของผู้ร้องเป็นการไม่ชอบพิพากษาให้ยกอุทธรณ์ ผู้ร้องฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ผู้ร้องฎีกาว่า ผู้ร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้ผู้ร้องเลื่อนคดี มิได้อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้ร้อง โดยอ้างว่าผู้ร้องมิได้อุทธรณ์ภายในกำหนดเจ็ดวันนับแต่วันมีคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 เป็นการไม่ชอบ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ผู้ร้องเลื่อนคดีและถือว่าผู้ร้องไม่มีพยานมาสืบแล้วมีคำสั่งยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของผู้ร้องในวันเดียวกัน แม้ผู้ร้องจะมิได้โต้แย้งคำสั่งที่ไม่อนุญาตให้เลื่อนคดี ผู้ร้องก็มีสิทธิอุทธรณ์คำสั่งนั้นได้ภายในกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ศาลได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(2) และผู้ร้องก็ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อศาลภายในกำหนดเวลาดังกล่าวผู้ร้องมิได้อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้ร้องโดยไม่วินิจฉัยประเด็นที่ผู้ร้องอุทธรณ์เรื่องการขอเลื่อนคดีนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่ในประเด็นที่ผู้ร้องอุทธรณ์ดังกล่าวข้างต้น
