แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยผู้เช่าออกจากที่เช่าเมื่ออสังหาริมทรัพย์ที่เช่ามีค่าเช่าขณะยื่นคำฟ้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาทจึงเป็นคดีที่ต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา248วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเช่าที่ดินจากโจทก์แล้วผิดสัญญา โจทก์บอกเลิกสัญญาแล้ว จำเลยไม่ยอมส่งมอบที่ดินคืนโจทก์ ขอให้บังคับจำเลยขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินพิพาท และส่งมอบคืนในสภาพเรียบร้อย พร้อมชำระค่าเสียหายและดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า ที่ดินพิพาทเป็นที่สาธารณะ โจทก์ไม่เสียหายตามที่ฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลยขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินโฉนดเลขที่ 27022 ตำบลบางน้ำจืด อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร และส่งมอบที่ดินคืนโจทก์ในสภาพเรียบร้อยให้จำเลยชำระค่าเช่าและค่าเสียหายจำนวน 879.82 บาทแก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจากต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันถัดวันฟ้อง (วันที่ 15 ตุลาคม 2533) เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้จำเลยชำระค่าเสียหายปีละ 500 บาท แก่โจทก์นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดินของโจทก์และส่งมอบที่ดินคืนแก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อย
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยผู้เช่าออกจากอสังหาริมทรัพย์อันมีค่าเช่าในขณะยื่นคำฟ้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท จึงเป็นคดีที่ต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสอง
พิพากษายืน
