แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ควบคุมสาขาของบริษัทผู้เสียหายมีอำนาจหน้าที่ในการควบคุมดูแลสินค้าในโกดัง และจะต้องรับผิดชอบในกรณีที่สินค้าขาดหายไป จำเลยเป็นเพียงผู้ตรวจสอบสินค้าและทำรายงานยอดสินค้าประจำวัน ไม่มีอำนาจหน้าที่ควบคุมดูแลสินค้าแต่อย่างใด จำเลยจึงไม่ใช่ผู้ครอบครองสินค้าในโกดัง จะเอาผิดจำเลยฐานยักยอกทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352 ไม่ได้
โจทก์บรรยายฟ้องแต่เพียงว่า จำเลยเป็นลูกจ้างของผู้เสียหาย ได้ยักยอกสินค้าของผู้เสียหายไป มิได้กล่าวหาว่าจำเลยเป็นผู้ได้รับมอบหมายว่าจำเลยมีอำนาจครอบครองดูแลรักษาและสั่งจำหน่ายสินค้าในโกดังนั้น ก็เป็นการบรรยายถึงอำนาจหน้าที่ของลูกจ้างตำแหน่งผู้ตรวจสอบสินค้าว่ามีอะไรบ้างเท่านั้น ฟ้องโจทก์ไม่ครอบองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 353 ลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นลูกจ้างบริษัทผู้เสียหาย ตำแหน่งผู้ตรวจสอบสินค้าประจำโกดังจังหวัดอุดรธานี มีอำนาจครอบครองดูแลรักษาและสั่งจำหน่ายสินค้าน้ำอัดลมของบริษัท ซึ่งมีอยู่ในโกดังแล้วทำรายงานยอดสินค้าประจำวัน จำเลยได้กระทำผิดยักยอกน้ำอัดลมและขวดน้ำอัดลมซึ่งอยู่ในความครอบครองดูแลรักษาของจำเลยไปรวมราคา ๒๓๔,๓๖๔ บาท และจำเลยได้ปลอมรายงานยอดสินค้าประจำวัน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๒, ๓๕๓, ๒๖๔, ๙๑
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยแก้ไขรายงานยอดสินค้าประจำวันซึ่งเป็นรายงานของจำเลยเองไม่เป็นความผิดฐานปลอมเอกสาร สินค้าของผู้เสียหายไม่ได้อยู่ในความครอบครองของจำเลย แม้จำเลยจะเอาสินค้าไปจริงก็ไม่เป็นความผิดฐานยักยอก พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายว่าจำเลยกระทำผิดฐานยักยอกทรัพย์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยมีหน้าที่ตรวจรับสินค้าและทำบัญชียอดสินค้าประจำวัน เป็นการได้รับมอบหมายให้จัดการทรัพย์สินของผู้เสียหาย จำเลยกระทำผิดหน้าที่ พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๓
โจทก์และจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ว่า ผู้ควบคุมสาขามีหน้าที่ควบคุมสินค้าและทรัพย์สินของผู้เสียหาย จำเลยเป็นเพียงผู้ตรวจสอบสินค้าและทำรายงานยอดสินค้าประจำวันเท่านั้น ตามข้อเท็จจริงดังนี้จะเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีอำนาจหน้าที่ควบคุมดูแลสินค้าในโกดังแต่อย่างใด ผู้มีอำนาจหน้าที่คือผู้ควบคุมสาขา ซึ่งโจทก์ยอมรับว่าผู้ควบคุมสาขาเป็นผู้รับผิดชอบถ้าสินค้าขาดหายไป จำเลยจึงไม่ใช่ผู้ครอบครองสินค้าในโกดัง จะเอาผิดจำเลยฐานยักยอกทรัพย์ตามมาตรา ๓๕๒ ไม่ได้
โจทก์บรรยายฟ้องเพียงว่า จำเลยเป็นลูกจ้างของผู้เสียหายได้ยักยอกเอาสินค้าของผู้เสียหายไป มิได้กล่าวหาว่าจำเลยเป็นผู้ได้รับมอบหมายให้จัดการทรัพย์สินของผู้เสียหายแล้วกระทำผิดหน้าที่จนเกิดความเสียหายชึ้น และที่โจทก์บรรยายว่าจำเลยมีอำนาจครอบครองดูแลรักษาและสั่งจำหน่ายสินค้าในโกดังแล้วทำรายงานการรับจ่ายสินค้านั้น เป็นการบรรยายอำนาจหน้าที่ของลูกจ้างตำแหน่งผู้ตรวจสอบสินค้าว่ามีอะไรบ้างเท่านั้น ฟ้องโจทก์ไม่ครบองค์ประกอบความผิดตามมาตรา ๓๕๓ จะลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้อีกเช่นกัน
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้อง
