แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อหาพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองและทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา 8 ทวิ,72 ทวิ นั้นเมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดและศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แม้จะมิได้กำหนดโทษไว้แต่ความผิดฐานดังกล่าวมีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี ดังนี้ จำเลยจึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 371,91 พระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิริบปลอกกระสุนปืนของกลาง และนับโทษจำเลยต่อจากโทษในคดีอาญาหมายเลขดำที่ 22335/2527
จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นบุคคลเดียวกับจำเลยในคดีอาญาหมายเลขดำที่ 22335/2527 ของศาลชั้นต้น
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ให้ลงโทษจำคุกตลอดชีวิตและผิดตามพ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ ศาลลงโทษจำคุกตลอดชีวิตแล้วจึงไม่กำหนดโทษสำหรับข้อหานี้อีกของกลางริบ คำขอและข้อหาอื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า ส่วนข้อหาพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองและทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว และโดยไม่มีเหตุสมควรนั้น ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดและศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แม้ศาลล่างจะมิได้กำหนดโทษไว้แต่ความผิดฐานนี้มีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี จะกำหนดโทษเกิน5 ปีไม่ได้ จำเลยจึงต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริงในข้อหานี้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 218 ที่จำเลยฎีกาว่าพยานหลักฐานฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำผิดข้อหาดังกล่าวจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย (แล้วศาลฎีกาฟังว่าจำเลยเป็นคนร้ายใช้อาวุธปืนยิงผู้ตาย)
พิพากษาแก้เฉพาะโทษเป็นว่า ความผิดฐานฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ให้วางโทษจำคุก 20 ปี ความผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง และทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนและโดยไม่มีเหตุสมควร ตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ วางโทษจำคุก 1 ปีเรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 รวมเป็นโทษจำคุก21 ปี คำรับสารภาพชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 หนึ่งในสาม คงจำคุก 14 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.
