คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3156/2553

แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ

ย่อสั้น

เมื่อจำเลยทั้งสองร้องขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดที่ดินสองแปลงรวมกัน แต่เจ้าพนักงานบังคับคดีไม่ยอมปฏิบัติตามและจำเลยทั้งสองยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งชี้ขาด ซึ่งศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าการขายทอดตลาดโดยวิธีแยกขายตามที่เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการย่อมเป็นการสะดวกและอาจขายได้โดยง่ายกว่าการรวมขายจึงให้ยกคำร้องแล้ว คำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าวย่อมเป็นที่สุด ต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ป.วิ.พ. มาตรา 309 วรรคท้าย

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาตามยอมให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระหนี้ 1,553,176.35 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ โดยผ่อนชำระเป็นนรายเดือน หากผิดนัดงวดใดถือว่าผิดนัดทั้งหมดยอมให้โจทก์บังคับคดีได้ทันที โดยให้ยึดที่ดินโฉนดเลขที่ 33766 และ 33767 ตำบลดูน อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ ขายทอดตลาดชำระหนี้ หากได้เงินไม่พอชำระหนี้ให้ยึดทรัพย์สินอื่นของจำเลยทั้งสองชำระหนี้จนครบ ต่อมาจำเลยทั้งสองไม่ชำระหนี้ตามคำพิพากษา โจทก์ขอให้บังคับคดีเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินทั้งสองแปลงดังกล่าวเพื่อขายทอดตลาดชำระหนี้ตามคำพิพากษา
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องว่า เจ้าพนักงานบังคับคดีประกาศขายทอดตลาดที่ดินโฉนดเลขที่ 33766 และ 33767 โดยวิธีแยกขายทีละแปลงจะได้ราคาต่ำแต่หากขายโดยวิธีรวมแปลงจะทำให้ได้ราคาไม่ต่ำกว่า 4,500,000 บาท จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีให้ขายโดยวิธีรวมแปลงแล้ว แต่เจ้าพนักงานบังคับคดียกคำร้อง ขอให้มีคำสั่งให้เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดที่ดินทั้งสองแปลงรวมกันตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309 วรรคท้าย
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ข้อเท็จจริงตามคำร้องเพียงพอแก่การวินิจฉัย งดไต่สวนที่ดินทั้งสองแปลงเป็นที่ดินว่างเปล่าติดทางสาธารณะ การขายทอดตลาดโดยวิธีแยกขายตามที่เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการย่อมเป็นการสะดวกและอาจขายได้โดยง่ายกว่าการรวมขาย ประกอบกับก่อนหน้านี้เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดมา 3 ครั้ง แล้วไม่ปรากฏว่าจำเลยที่ 1 (ที่ถูก จำเลยทั้งสอง) คัดค้านวิธีการขายดังกล่าว การที่จำเลยที่ 1 (ที่ถูก จำเลยทั้งสอง) เพิ่งยกเหตุขึ้นอ้างก่อนการขายทอดตลาดครั้งที่ 4 มีลักษณะเป็นการประวิงคดี ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจวินิจฉัยว่า “จำเลยทั้งสองฎีกาอ้างว่าที่ดินโฉนดเลขที่ 33766 และ 33767 ตำบลดูน อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ มีเนื้อที่ติดกัน หากทำการขายโดยแยกแปลงจะทำให้ได้ราคาต่ำและหากทำการขายโดยรวมแปลงจะเป็นประโยชน์แก่คู่ความกับสะดวกในการขายนั้น เห็นว่า เมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าการขายทอดตลาดโดยวิธีแยกขายตามที่เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการย่อมเป็นการสะดวกและอาจขายได้โดยง่ายกว่าการรวมขาย จึงให้ยกคำร้อง คำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าวย่อมเป็นที่สุดต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309 วรรคท้าย ดังนั้น จำเลยทั้งสองจึงไม่มีสิทธิฎีกาได้อีก ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยทั้งสองมาจึงไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้”
พิพากษายกฎีกาของจำเลยทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมดในชั้นฎีกาแก่จำเลยทั้งสอง ค่าฤชาธรรมเนียมอื่นนอกจากที่สั่งคืนให้เป็นพับ

Share